“من از ساعت 6 صبح امروز چیزی نفروختم. “هیچکسی نیست که بخرد.”

موسی، 55 ساله، با دو مشکل مواجه بود: کمبود مشتری، و ناتوانی از جانب کسانی که برای پرداخت هزینه های او آمده بودند.

هزینه های او از زمان وقوع خشونت در شهر خارطوم همسایه امدورمان و سایر نقاط اطراف سودان در 15 آوریل به شدت افزایش یافته بود. به طور خاص، هزینه های سوخت افزایش یافته است و قیمت تمام کالاها را تحت تاثیر قرار داده است، زیرا جایگاه های سوخت بسته شده و عرضه بنزین به بازار سیاه منتقل شده است.

او گفت: “هزینه حمل و نقل دیوانه کننده است.” من قبلاً 1500 SDG می پرداختم [Sudanese pounds; about £2] تا سبزیجاتم را از سوق الشعبی در آن سوی عمران حمل کنم. اکنون 10000 SDG است [£13.40]. میفهمم چرا اینقدر گرونه حمل و نقل ها سوخت خود را از بازار سیاه می خرند. خدایا زندگی ما را آسان کن.»

تنها حدود 50 درصد از غرفه‌های بازار باز بودند، و کسانی که به دنبال غذا بودند، با افزایش قیمت مواجه شدند: یک کیلو گوشت گاو از 3500 به 8800 SDG افزایش یافت. یک کیلو گوجه فرنگی از 330 به 3000 SDG؛ یک کیسه کوچک پیاز از 6000 تا 10000 SDG. شکر، یک کالای حیاتی در سودان، از 6000 SDG برای یک سبد 10 کیلوگرمی به 10000 SDG افزایش یافت و سپس به طور کلی از بازار ناپدید شد.

با وجود صدای تیراندازی، غارت و خلاء امنیتی، گفتگوی غالب در میان مردم در اومدورمان این است که زندگی چقدر گران شده است.

خمیسه نیمیر، 44 ساله، مادر هشت فرزند، گفت که از محله ای که در آن زندگی می کند به شمال عمرمان گریخته است، زیرا درگیری در حال نزدیک شدن بود و سرقت های مسلحانه در حال وقوع بود. او گفت: “شما نمی توانید به تنهایی در خیابان راه بروید.”

نیمیر گفت که هزینه غذا و حمل و نقل به سرعت در حال افزایش است که از دسترس او خارج شده است. او گفت: «فرزندان من از دیروز غذا نخورده‌اند.» وی افزود که از راننده مینی‌بوسی که او را به این بخش از عمران آورده است، التماس کرده است که به جای 500 دلاری که در ابتدا خواسته بود، 300 SDG از او بگیرد.

«ما خیلی فقیریم… من امیدوار بودم که پیش مادرم در کردوفان جنوبی بروم [a state on the border with South Sudan]او گفت، اما بلیت اتوبوس برای من و فرزندانم مقرون به صرفه نیست.

با بلند شدن دود سیاه به سمت شرق، تیراندازی از داخل بازار شنیده می‌شد که غرفه‌داران سعی می‌کردند سارقان را بترسانند.

یک غرفه دار فلافل در حالی که سعی می کرد به زنی که با شنیدن صدای تیراندازی شروع به فرار کرده بود، اطمینان دهد، گفت: «این طبیعی است، آنها در حال تعقیب سارقان هستند، به ویژه از بازار طلا. او به زن گفت: “شما باید بسیار مراقب باشید.” “آنها همه چیز شما را می برند، حتی کیسه پلاستیکی که حمل می کنید، چه رسد به تلفن همراه در جیب شما.”

الدو علی، 63 ساله، پدر هفت فرزند و صاحب یک رستوران کوچک در امباده، در غرب عمرمان، گفت که هزینه یک وعده غذایی شامل چهار تکه ماهی کوچک از 500 به 1000 SDG از زمان شروع جنگ دو برابر شده است.

منبع معمول ماهی علی، بازار بزرگ ماهی در خارطوم است که در کرانه غربی رود نیل قرار دارد، اما به دلیل جنگ مجبور به تعطیلی آن شده است.

علی گفت: «به جای آن رفتم تا از ماهیگیران کوچک ساحل نیل سفید ماهی بخرم. من مجبور شدم از کنار نیروهای RSF که در خیابان ها در طول مسیر مستقر هستند، عبور کنم. دعوا در اطراف من جریان داشت. اما چه کاری می توانم انجام دهم؟ وضعیت وحشتناک است، فقط امیدوارم اوضاع آرام شود.»

او از پیرزنی که در مواقع عادی اتهامی نمی‌زد عذرخواهی کرد. او گفت: “من واقعا متاسفم، امروز نمی توانم به شما کمک کنم.” “برای تهیه ماهی باید پول پرداخت کنید.”