یک گزارش جدید نشان می‌دهد که امتداد ۲۷۷ مایلی رودخانه کلرادو که مارها از میان گرند کنیون نمادین گرند کنیون می‌گذرد، در معرض خطرترین آبراه آمریکا است.
به گفته آمریکن ریورز، گروه حفاظتی که فهرست سالانه خطر انقراض را تهیه می کند، اکوسیستم منحصر به فرد و میراث فرهنگی گرند کانیون به دلیل خشکسالی طولانی، افزایش دما و مدیریت قدیمی رودخانه در آستانه فروپاشی است.
آینده آن معطل مانده است زیرا دولت بایدن آماده اعمال تغییراتی در نحوه تقسیم آب رو به کاهش رودخانه کلرادو است. این گزارش هشدار می دهد که محدودیت های بیشتر برای جریان رودخانه خطر تبدیل گراند کانیون به یک منطقه قربانی زیست محیطی را به همراه دارد و آسیب های جبران ناپذیری به حیات وحش، ذخایر ماهی و مکان های مقدس وارد می کند.
سینجین ابرل از آمریکن ریورز گفت: «رودخانه کلرادو در آستانه فروپاشی است و گرند کنیون در تیررس قرار گرفته است… تلاش برای حل چالش‌های آبی حوضه با قربانی کردن سلامت گرند کانیون، یک تراژدی مطلق خواهد بود». “این یک وضعیت اضطراری همه جانبه است.”
تصویر سالانه در معرض خطرترین رودخانه‌های کشور، 10 آبراه ایالات متحده را در یک چهارراه مهم رتبه‌بندی می‌کند، جایی که تصمیم‌های کلیدی در ماه‌های آینده سرنوشت بلندمدت آنها را تعیین خواهد کرد.
اکنون در سی و هشتمین سال خود، رتبه‌بندی سالانه به حذف سدهای قدیمی، پاکسازی و نام‌گذاری‌های حفاظتی و جلوگیری از توسعه مخرب کمک کرده است.
فهرست سال 2023 شامل رودخانه هایی است که از 17 ایالت و ده ها کشور قبیله ای مستقل عبور می کنند و آب آشامیدنی، غذا، تفریح و تغذیه معنوی میلیون ها نفر را تامین می کنند. آبراه ها در معرض خطر معادن، خرابی آب و هوا، سدها، آلودگی صنعتی و شیوه های منسوخ مدیریت رودخانه قرار دارند که برای مدت طولانی دانش سنتی و تکنیک های پایدار را که توسط بومیان آمریکایی آزمایش و آزمایش شده است، رد کرده است.
بر اساس گزارش آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (EPA) دو سوم تامین آب کشور از رودخانه های 3 میلیون مایلی آن تامین می شود، اما تقریبا نیمی (44٪) از آبراه ها برای ماهیگیری و شنا بسیار آلوده هستند.
حوضه 1500 مایلی کلرادو که از کوه های راکی تا دریا در مکزیک امتداد دارد، آب آشامیدنی 40 میلیون نفر – از جمله برخی از پرجمعیت ترین شهرهای آمریکا مانند لس آنجلس و فینیکس، و همچنین 30 کشور قبیله ای – و تقریباً آب آبیاری را تامین می کند. 6 متر هکتار مزرعه و زمین کشاورزی.
گراند کانیون در شمال آریزونا دارای یکی از متنوع ترین اکوسیستم های زیستی منطقه است و به عنوان یکی از هفت عجایب طبیعی جهان در نظر گرفته می شود. این دره حوضه های بالایی و پایینی رودخانه کلرادو را به هم متصل می کند و توسط دو سد عظیم که بزرگترین مخازن، دریاچه های مید و پاول را تشکیل می دهند، محصور شده است.
بیش از دوازده قبیله و پوبلو گراند کانیون را مقدس می‌دانند و مدت‌هاست که علیرغم سدها، توسعه و آلودگی توسط دولت‌های ایالات متحده که قدمت آن به اولین شهرک‌نشینان بازمی‌گردد، به عنوان مباشر عمل کرده‌اند.
بحران آب و هوا منجر به خشکسالی طولانی مدت در کل حوضه رودخانه و کاهش بارش برف بر روی کوه های راکی شده است که همراه با استفاده بیش از حد مزمن باعث شده است که سطح آب از نظر تاریخی سطح مخازن پایین باشد.
در نتیجه، مدیران رودخانه‌ها برای حفاظت از سدها و سایر زیرساخت‌ها، بر تغییرات کمیت و جریان منابع آب در طول مسیر رودخانه نظارت کرده‌اند. بر اساس این گزارش، محدود کردن جریان آب به فرسایش شدید سواحل در دره کمک کرده است و بر زیستگاه ضروری ماهی‌های بومی و حیات وحش تأثیر می‌گذارد که نقش مهمی در امنیت غذایی، فرهنگ‌های بومی و صنعت تفریح دارند.
علیرغم برخی مهلت‌های بسیار مورد نیاز پس از بارندگی بالاتر از میانگین و بارش برف زمستانی، دولت بایدن در آستانه اعلام کاهش عمده در تخصیص آب رودخانه کلرادو است که می‌تواند بر عرضه و جریان به چشم‌انداز دره از نظر زیست‌محیطی شکننده تأثیر بگذارد.
رودخانه کلرادو در وضعیت نامناسبی قرار دارد. ما امیدواریم که آژانس‌ها برای مقابله با این چالش‌ها در مورد نحوه مدیریت و حفاظت از رودخانه کلرادو و گراند کانیون، گوش کنند و با قبایل کار کنند.»
سال گذشته، کل رودخانه کلرادو به‌عنوان در معرض خطرترین آبراه آمریکا رتبه‌بندی شد، و این دوازدهمین حضور آن در این فهرست از سال 1991 است. این رودخانه از اواسط دهه 1900 به قدری تحت تأثیر قرار گرفته است که در مکزیک خشک می‌شود و کوکاپا بومی را ترک می‌کند. – یا مردم رودخانه – بدون آب.
در غرب میانه، خارج شدن قطار نورفولک جنوبی و سوختگی شیمیایی در شرق فلسطین منجر به نشت شدید بوتیل آکریلات خطرناک به رودخانه اوهایو شد، حوزه آبخیز بیش از حد آلوده که توسط 5 میلیون نفر برای آشامیدن به آن وابسته بودند. این گزارش از کنگره می خواهد رودخانه اوهایو را به عنوان یک سیستم حفاظت شده فدرال تعیین کند و بودجه ای را برای ارتقاء تجهیزات نظارتی و پاکسازی آبراه تخریب شده که به مواد شیمیایی صنعتی قدیمی از جمله جیوه و دیوکسین و همچنین سموم جدیدتر مانند PFAS، Gen-X آلوده است، فراهم کند. مواد شیمیایی و زهکشی معدن اسید.
بن هانکلر از موسسه دره رودخانه اوهایو گفت: «آینده اقتصادی جوامع در امتداد رودخانه اوهایو تا حد زیادی به حفاظت و بازسازی سیستم آب بستگی دارد.
در همین حال، معادن جدید آینده رودخانه‌های چیلکات و کلینی در آلاسکا را تهدید می‌کنند که روستاییان بومی برای امنیت غذایی و فرهنگ قبیله‌ای به آنها تکیه می‌کنند و باتلاق بکر اوکفنوکی که هم مرز با جورجیا و فلوریدا است. در هر دو مورد، زیستگاه ماهی و حیات وحش، کیفیت آب و تالاب‌های حائل آب و هوا با خطرات قریب‌الوقوع و غیرقابل برگشتی مواجه هستند، در صورتی که عملیات معدنکاری چراغ سبز نشان داده شود.
«غنای طبیعی این سرزمین‌ها و آب‌ها به مردم ما این امکان را داده است که برای نسل‌های ناگفته نه تنها زنده بمانند، بلکه شکوفا شوند. به خطر انداختن اکوسیستم رودخانه چیلکات با یک معدن سنگ سخت، اثرات مخربی بر مردم قبیله ای ما خواهد داشت که به رودخانه چیلکات و دره چیلکات به عنوان منبع غذایی پایدار ما متکی هستند.
این گزارش زنگ خطر را به صدا در می آورد. تام کایرنان، رئیس آمریکن ریورز، گفت: این یک فراخوان ملی برای اقدام برای دفاع از این رودخانه‌ها و تمام حیاتی است که آنها حمایت می‌کنند. “وقتی رودخانه ها بیمار هستند، مردم رنج می برند.”