بسیاری از مردم در نتیجه قرنطینه‌های Covid-19 علایق جدیدی را به خانه خود نزدیک‌تر کشف کردند. برای دکتر جوزف بوتینگ و دکتر لوسی مویر، این معدن معدنی به وسعت 10 متر در یک مزرعه گوسفند در نزدیکی خانه آنها در Llandrindod در مرکز ولز بود که به نظر می رسید مملو از فسیل های کوچک است.

اکنون محققان بر این باورند که این سایت می‌تواند به رفع شکاف‌ها در درک علمی از چگونگی پیشروی تکامل پس از انفجار کامبرین کمک کند – دوره‌ای که تصور می‌شود اجداد بیشتر حیوانات مدرن تکامل یافته‌اند. کارشناسان می گویند که حتی می تواند به اندازه شیل برگس در کانادا که یکی از اولین اکوسیستم های پیچیده دریایی جهان را حفظ می کند، مهم باشد.

سایت ولز، معروف به بانک قلعه، مربوط به دوره اردویسین میانه، حدود 460 تا 70 میلیون سال پیش است. این مجموعه ای از موجودات دریایی متنوع و عمدتاً کوچک (از 1 میلی متر تا 5 میلی متر طول بدن) را نشان می دهد که در زمانی وجود داشتند که اقیانوس منطقه ولز میانه فعلی را پوشانده بود.

بسیاری از 170 فسیلی که تاکنون کشف شده اند، بافت های نرمی مانند سیستم گوارش، چشم ها، اعصاب بینایی و مغز را حفظ کرده اند و شامل کرم ها، ستاره های دریایی، اسفنج ها، سخت پوستان و بندپایان منقرض شده می شود.

این سایت از این جهت مهم است که دریچه جدیدی از چگونگی تکامل زندگی در آن زمان به ما می دهد. انفجار کامبرین که بین 540 تا 485 متر سال پیش رخ داد، دوره ای بود که بسیاری از اشکال حیات جدید و پیچیده به وجود آمدند. اما تا 400 میلیون سال پیش، تقریباً همه این موجودات ناپدید شده بودند و در نهایت اجداد بسیاری از حیوانات مدرن جایگزین شدند. فسیل‌های بانک قلعه می‌توانند به پر کردن این شکاف کمک کنند، و بینشی در مورد چگونگی تکامل زندگی در زمانی که عملاً هیچ زندگی در خشکی وجود نداشت، اما حیوانات و جلبک‌ها در دریاها رشد می‌کردند، ارائه می‌کرد.

مویر گفت: “این مصادف است با رویداد بزرگ تنوع زیستی اردوویسین، زمانی که حیوانات با اسکلت سخت به سرعت در حال تکامل بودند. من دوست دارم به آن به عنوان “وقتی زندگی جالب شد” اشاره کنم. زمانی است که بوم شناسی و همچنین خود حیوانات متنوع می شود.

اگرچه مکان‌های فسیلی اردویسین دیگری وجود دارد، اما بیشتر آنها قدیمی‌تر هستند و فقط جانوران محدودی را حفظ می‌کنند، با تعداد کمی از حیوانات کاملاً نرم. بوتینگ گفت: «به نظر می رسد اینجا همه چیز داریم.

این زوج که هر دو دارای مدرک دکترا در دیرینه شناسی هستند، اما سمت آکادمیک ندارند، حدود یک دهه پیش این سایت را کشف کردند. با این حال، تنها زمانی که همه‌گیری آن‌ها را از سفر به محل کار در Amgueddfa Cymru – موزه ولز – در کاردیف منع کرد، تصمیم گرفتند نگاهی دقیق‌تر به معدن بیاندازند که مکان دقیق آن مخفی نگه داشته می‌شود.

اندازه کوچک فسیل‌ها بررسی آن‌ها را بدون میکروسکوپ‌های پرقدرت دشوار می‌کرد، بنابراین صاحب زمین معدن به آنها پیشنهاد کرد برای خرید تجهیزات لازم سرمایه‌گذاری کنند. انجام این کار به سرعت حدود 20000 دلار (16000 پوند) به همراه داشت که بیش از دو برابر هدف اصلی این جفت بود. محققان دانشگاه اوپسالا در سوئد همچنین مقداری از سنگ را در اسید هیدروفلوئوریک حل کردند و قطعات کوچکی را استخراج کردند که جزئیات در سطح سلولی را نشان می داد. این تحقیق در Nature Ecology And Evolution منتشر شده است.

بوتینگ گفت که با وجود تعداد زیادی فسیل کشف شده، کار به سختی آغاز شده است. او گفت: «هر بار که به عقب برمی‌گردیم، چیز جدیدی پیدا می‌کنیم، و گاهی اوقات آن چیزی واقعاً خارق‌العاده است. “سوالات بی پاسخ زیادی وجود دارد، و این سایت به تولید اکتشافات جدید برای دهه ها ادامه خواهد داد. ما هیجان‌زده هستیم تا ببینیم در آینده چه می‌شود.»