دبلیومتنفر اتفاق افتاد به سرگرمی؟ قبلا داشتیم، نه؟ آقای بلوبی در حال هجوم به چیزهایی از این قبیل است. اما در سال‌های اخیر، احساس می‌شود که سرگرمی کمی کاهش یافته است، و ما آن را با چیزهای دیگری جایگزین کرده‌ایم که به این سختی نمی‌آیند: جدیت بیش از حد یا بدبینی یا احساساتی بودن طراحی شده. یک نفر در حالی که مونولوگ پایانی سریال درباره احساسات خود ارائه می دهد واقعا می لرزد. نمی‌توانی دل‌بوی را این روزها از میله‌ای بیفتی، می‌توانی؟ دلیلش این است که ما در خشکسالی سرگرم کننده ای هستیم، غبار آن مانند زرق و برق قدیمی دور ما می چرخد.

پس خدا را شکر برای Poker Face، نمایش بسیار موفقی که هفته ای معمایی انجام می شود که در اوایل سال جاری در ایالات متحده شروع به کار کرد و در نهایت به Sky Max (از جمعه) رسید و در کل به یاد می آورد که چه چیزی سرگرم کننده است. ابتدا انتخاب بازیگران ناتاشا لیون وجود دارد که همیشه سرگرم کننده است – حتی چراغ ارتعاشی خود از سرگرمی مستقل – اما به خصوص زمانی که او فقط شخصیت ناتاشا لیون را بازی می کند، که دقیقاً همان کاری است که اینجا انجام می دهد، سرگرم کننده است. سپس آن تغییر کوچکی در موضوع “کارآگاه بعید” وجود دارد – چارلی کیل لیون این توانایی ذاتی را دارد که بفهمد وقتی کسی دروغ می‌گوید (عبارات مهم او فقط “چرند است” که – شما حدس زدید) – و از آن برای باز کردن معماهای عجیب استفاده می کند. قتل و جنایات عجیب و غریب در یک سفر جاده ای فرار از اوباش-رئیس در سراسر ایالات متحده.

حتی تصمیم برای قرار دادن هر قسمت در مجموعه ای از آب های پشتی کمربند غیر محتمل، نمکی و زنگ زده – در پیست نسکار، یا پمپ بنزین خارج از شهر – سرگرم کننده است. به نظر می رسد که آنها در پشت صحنه آنها را سرگرم کرده اند، و این باعث می شود که کل ماجرا در سراسر آن احساس شادابی و جذابیت بیشتری داشته باشد. همچنین یادآوری مکان‌هایی غیر از «منهتن» یا «LA» خوب است، زیرا تقریباً هر برنامه تلویزیونی تولید شده در آمریکا تمایل به فراموشی دارد.

هر قسمت یک ساعته 12 تا 17 دقیقه از پس‌زمینه‌ی کمتر لیون را به ستاره‌های مهمان در آن هفته ارائه می‌کند – از کلوئه سوینی گرفته تا آدرین برودی، تیم بلیک نلسون و جمیلا جمیل، که همگی دارای مقادیر زیادی از واژه‌های افسانه‌ای هستند. و هر اپیزود آخرین قطره از زمان اجرای خود را از بین می برد، هر یک احساس غنی و بافت دارند. داستانی در حال انجام وجود دارد که احتمالاً تاریخچه چارلی به او خواهد رسید. چند شوخی در حال اجرا و برخی چیزهای پیش‌آگاهی وجود دارد که فکر می‌کنم در پایان به نتیجه می‌رسند. اما، در حال حاضر، اینجا ناتاشا لیون است که یک ادرار را پاک می کند و 25 دقیقه با حل یک جنایت فاصله دارد. و این بسیار سرگرم کننده است.

Poker Face ساخته ریان جانسون است، و من خوشحالم که او به فرم بازگشته است – Brick و Looper خیلی خوب بودند، سپس The Last Jedi واقعا طولانی بود و خوب یا بد، Knives Out اتفاق افتاد و Glass Onion بعد از آن – چون Poker Face احساس می‌کند تمام بخش‌های خوب کارهای قبلی‌اش (پازل‌های گره‌دار به روش‌های غیرمحتمل و در امتداد زمان‌بندی‌های غیرمحتمل توسط محققین غیرمحتمل حل شده‌اند؛ دیالوگ‌هایی که در واقع هوشمندانه هستند، نه اینکه به دوربین نگاه کنید و ببینید چقدر هوشمندانه متوجه شدید. -هوشمند بود؛ یک تهدید همیشگی اما هرگز آشکار) و هیچ یک از نکات بد (لوک اسکای واکر حدود 15 ساعت طول کشید تا بمیرد؛ یک پیاز بزرگ از شیشه).

این مجموعه قبلاً با دوران اوج کلمبو مقایسه شده است – مسلماً چیزی بسیار “… فقط یک چیز دیگر” در مورد عملکرد لیون وجود دارد – و این لزوماً به دلیل قالب معمایی یک هفته نیست. این بیشتر به مطالعه شخصیت متراکم آن مربوط می شود، این واقعیت که هر ستاره مهمان به جای اینکه یک شاهد عینی ساده باشد، قسمتی برای گیر کردن دندان های خود دارد، و سپس ناتاشا لیون به عنوان یک گردباد کاریزمایی در وسط آن. نمایش راه‌های جدیدی برای فاش کردن یا عدم افشای ابرقدرت عجیب چارلی پیدا می‌کند. پیچ و تاب های سرگرم کننده جدید در دروغ گفتن و راست گفتن. معماهای اخلاقی منطقه خاکستری از هر طعم و مزه. کاوش در غرایز تاریکی که همه ما داریم (حسادت، حرص و طمع، غرور) و پرتاب چند قتل اندکی زیاده روی در آنجا و بالا بردن سنج سرگرمی تا زمانی که منفجر شود. هر اپیزودی با وضوحی دقیق به پایان نمی رسد، یا پلیسی که با یک جفت دستبند و حالتی عبوس منتظر آنجاست. هر تصمیمی که در مورد این تصمیم گرفتند، درست بودند.

هی بیا سال بدی بود، نه؟ تو تمام آن قسمت های نیلوفر سفید را دیدی. آنها جانشینی را از شما می گیرند و پسر عموی گرگ را به بدترین فرد در طول راه تبدیل کردند. جزیره عشق این بار حتی خوب نبود. فکر نمی کنی لیاقت این را داشته باشی؟ در دنیای واقعی هیچ لذتی وجود ندارد. باور کن تلویزیون را روشن کنید. خیلی وقته که خوش نگذره و یادت رفته چقدر خوبه. بیا دیگه. به من اعتماد کن. Poker Face را تماشا کنید. فقط کمی لذت ببرید.