یک چهارم میلیون کودک در بریتانیا که مشکلات سلامت روانی دارند، از کمک NHS محروم شده اند، زیرا این سازمان در تلاش برای مدیریت تعداد موارد فزاینده در پس زمینه بحران در سلامت روان کودکان است.
این تحقیق بر اساس پاسخ‌های درخواست آزادی اطلاعات نشان می‌دهد که برخی از مراکز NHS در ارائه درمان به 60 درصد از مراجعه‌کنندگان توسط پزشکان عمومی ناکام هستند.
تحقیقاتی که توسط مجله House انجام شد و با گاردین به اشتراک گذاشته شد همچنین نشان داد که یک قرعه کشی کدپستی با هزینه هر کودک در برخی از نقاط کشور چهار برابر بیشتر از سایر نقاط کشور است، در حالی که میانگین انتظار برای اولین قرار بر اساس اعتماد از 10 روز تا سه روز متفاوت است. سال ها.
در سال‌های 2021-2022، تراست‌ها مجبور شدند آستانه‌ای را افزایش دهند که در آن از حمایت برای مقابله با معوقه‌ها حمایت می‌کردند، که منجر به دور شدن صدها هزار کودک یا ترک درمان پس از انتظارهای طولانی شد.
بر اساس درخواست‌های اطلاعات اطلاعاتی ارسال شده به 70 تراست و هیئت بریتانیایی که خدمات بهداشت روانی کودکان و نوجوانان (CAMHS) را ارائه می‌کنند، مجموع 32 درصد از کل ارجاع‌ها را تشکیل می‌دهد که نسبت به یک چهارم سال قبل افزایش یافته است.
مطالعات قبلی نشان داده است که بسیاری از 54 مرکز بهداشت روانی NHS در انگلستان، در پاسخ به افزایش عمده و مداوم تقاضا برای مراقبت، که کووید، آن را تشدید کرده است، آستانه بیماری افراد زیر 18 سال را قبل از دریافت درمان افزایش داده اند. .
این باعث شکایت جوانان مشکل‌دار آسیب‌دیده، خانواده‌های آنها و پزشکان عمومی شده است که به پزشکان مراجعه کرده‌اند مبنی بر اینکه حتی افراد زیر 18 سال که به شدت ناخوش هستند و به خود آسیب رسانده‌اند یا به خودکشی فکر کرده‌اند، از مراقبت محروم می‌شوند، زیرا به نظر می‌رسد به اندازه کافی بیمار نیستند. خدمات بهداشت روان نیز با کمبود عمده روانپزشک و پرستار متخصص دست و پنجه نرم می کنند.
آن لانگفیلد، کمیسر سابق کودکان گفت که انتظارهای طولانی تنها منجر به اولویت بندی بدترین بحران ها می شود. او داستان‌های مکرری از کودکانی که اقدام به خودکشی کرده‌اند شنیده است که از آنها حمایت نمی‌شود، زیرا به آستانه‌ی تلاش‌های متعدد نرسیده‌اند. او گفت: «ابتدا قضاوتی وجود دارد که آیا واقعاً منظورشان این بوده است یا خیر. قبل از کووید در حال مبارزه بود اما همه‌گیری سوخت موشک روی آن ریخت.»
اولی پارکر، رئیس امور خارجی YoungMinds، گفت که یافته‌های FoI نشان می‌دهد که پس از لغو برنامه 10 ساله سلامت روان، «سیستم در حالت تعطیلی کامل است» و «هیچ برنامه مشخصی از سوی دولت برای نجات آن وجود ندارد».
وی گفت: «در این میان، جوانانی که پس از ارجاع توسط پزشکان ماه‌ها و حتی سال‌ها منتظر کمک هستند، به خود آسیب می‌زنند و اقدام به خودکشی می‌کنند. این این نیست که بچه ها بگویند “من ناراضی هستم.” آنها بیمار هستند، مستاصل هستند و به کمک فوری نیاز دارند.»
میانگین لیست های انتظار طی دو سال در انگلستان دو سوم افزایش یافته است، به این معنی که کودکان به طور متوسط 21 هفته برای اولین قرار در انگلیس منتظر هستند، اگرچه این رقم در ولز به تنها سه هفته کاهش می یابد. تنها 12 درصد از تراست هایی که به FoI پاسخ دادند، به هدف چهار هفته ای دولت برای اولین انتصاب ها دست یافتند.
تقریباً سه چهارم از تراست های انگلیسی مورد بررسی گفتند که حداقل یک جوان دارند که حداقل یک سال منتظر دیده شدن بوده است و دو پنجم افرادی که حداقل دو سال منتظر بوده است. طولانی ترین انتظار 217 هفته بود، با میانگین طولانی ترین انتظار در تمام تراست ها در حال حاضر 87 هفته در سراسر بریتانیا.
این تجربه Roanna Brewer بوده است. او دو فرزند 15 و 11 ساله دارد که به ADHD و اوتیسم مبتلا هستند و مشکلات روانی دیگری از جمله خودآزاری دارند. او بیش از چهار سال را در لیست انتظار CAMHS برای پسرش گذرانده است، پسرش که هنوز منتظر ارزیابی رسمی ADHD اوست، در حالی که دخترش فقط به درمان گروهی آنلاین پیشنهاد شده است که برای او نامناسب است.
«هیچ پدر و مادری نمی‌خواهد کاری را که من انجام داده‌ام انجام دهد، که هر شب روی زمین اتاق خواب فرزندم دراز می‌کشد، زیرا آنها بسیار ترسیده و مضطرب هستند. آنها به اندازه کافی آسیب دیده اند.» او گفت.
او مجبور شده است فرزندانش را به دلیل عدم حمایت از مدرسه بیرون بیاورد و علیرغم اینکه حقوق کمی دارد، هزاران پوند را برای پزشکان خصوصی که برای فرزندانش SSRI تجویز کرده اند، خرج کرده است.
پس از ارتقاء خبرنامه
او معتقد است که CAMHS تمام مشکلات سلامت روان دخترش را زیر چتر اوتیسم قرار می دهد، که دریافت حمایت هدفمند را سخت کرده است، علیرغم وعده های قبل از همه گیری مبنی بر یک مسیر جدید تنوع عصبی با بودجه در این اعتماد که پیشرفت را از طریق انتظار سرعت می بخشد. فهرست او گفت: “ما هنوز کسی را ندیده ایم.”
این ارقام در گزارش اخیر کمیساریای کودکان در انگلیس منعکس شده است، که هشدار داده بود که تعداد زیادی از کودکان در شرایط بحرانی دیده می شوند و در بیمارستان بستری می شوند، که مداخله قبلی می توانست از آن جلوگیری کند.
دام راشل د سوزا، کمیسر کودکان، گفت که سلامت روان کودکان “رکنی کلیدی” کار او است. من به ویژه نگران دیدن چنین افزایش تقاضا برای کمک در تحقیقات اخیرم هستم. ما شاهد افزایش زمان انتظار برای اولین بار در سال‌های اخیر و شواهدی از افزایش قرعه‌کشی کدپستی برای کودکانی هستیم که برای درمان مراجعه می‌کنند.»
او از دولت خواست تا پایان سال 2025 تیم‌های حمایت از سلامت روان را در هر مدرسه راه‌اندازی کند و هر گونه سرمایه‌گذاری در زمینه سلامت روان کودکان را هدف قرار دهد. در دسترس بودن این حمایت حیاتی است – بدون آن، بسیاری از کودکان ممکن است دچار بحران شوند.
سخنگوی وزارت بهداشت و مراقبت های اجتماعی در پاسخ به یافته های FoI گفت: “ما مصمم هستیم تا هر کاری که می توانیم برای حمایت از سلامت روان کودکان و جوانان، صرف نظر از پیشینه یا محل زندگی شان، انجام دهیم.
“حمایت در مدرسه حیاتی است و به همین دلیل است که ما تعداد تیم های بهداشت روانی مدارس را تا آوریل 2023 به تقریباً 400 افزایش می دهیم و از 3 میلیون کودک و جوان حمایت می کنیم.
ما همچنین در حال همکاری نزدیک با NHS انگلستان برای معرفی استانداردهای دسترسی و زمان انتظار جدید برای خدمات بهداشت روان هستیم و دسترسی سریع‌تر به مراقبت‌های با کیفیت بالا در سراسر کشور را تضمین می‌کنیم.»