در زمانی قبل از تاج گذاری، یک پادشاه جدید ممکن است با پشتکار در ده ها دوره کار کند.
آنها ممکن است در سوپ لاک پشت یا کنسومه قرقاول بچکانند یا به یک ماپیگرنون شجاع بچسبانند – که یکی از نمایندگان پارلمان بریتانیا آن را به عنوان یک دستور غذای تلخ “بر اساس کلیه گرازها و طعم دار با موادی که نشان از دیگ جادوگران در مکبث” توصیف می کند، توصیف کرد.
هنگامی که شاه چارلز سوم و کامیلا، ملکه همسر، کیش را به عنوان غذای امضا شده برای تاجگذاری روز شنبه انتخاب کردند، واکنش به اندازه پر کردن تخم مرغ و خامه مخلوط شد.
جیکوب ریس موگ، نماینده محافظه‌کار، آن را «مزارکننده» اعلام کرد، در حالی که دیگران دستور غذا را امتحان کردند و آن را خوشمزه یافتند. به عنوان چیزی که بریتانیایی‌ها می‌توانستند در خانه یا برای ناهار بزرگ تاجگذاری کنند، مورد استقبال قرار گرفت، با این حال، راشل ریچ، مورخ، این سوال را مطرح کرد که چرا یک غذای اصلی فرانسوی در جشن بریتانیایی بودن به نمایش گذاشته می‌شود و فرانسوی‌ها اعلام کردند که کیش در واقع یک تارت است.
در گذشته، غذاهای پیچیده‌تری برای تاجگذاری پادشاهان سرو می‌شد، همانطور که از مجموعه وسیعی از منوهای اصلی دادگاه‌های سراسر جهان که توسط یک استرالیایی، جیک اسمیت، یک علاقه‌مند به آشپزی و نویسنده کتاب غذا خوردن با امپراتورها گردآوری شده بود، مشخص است. .
مجموعه او از انواع خانه های سلطنتی، که برخی از آنها در منوهای سلطنتی به نمایش گذاشته شده است، شامل یک منوی 1845 از پادشاه هانوفر است. همچنین شامل کاخ باکینگهام است که برای تاجگذاری پادشاه جورج ششم و ملکه الیزابت در سال 1937 گذاشته شده است، که همچنین دارای یک کیش (لورن) و برخی از غذاهایی است که قطعاً در روز شنبه سرو نمی شوند.
Cailles rôties sur Canapés à la Royale خواستار بلدرچین های سر بریده شده بود که سر آنها با خلال دندان چوبی دوباره به بدن وصل شد.
«تاکنون لاشه بلدرچین استخوان گرفته شده بود. برشته شده؛ پر شده با پات دو فوی گراس؛ پوشانده شده در سس چاد فروید؛ تزئین شده با برش های ترافل؛ اسمیت می نویسد.
برای تکمیل آن، به پرندگان چشم‌های گوگولی داده شد که از دایره‌ای کوچک از سفیده تخم مرغ پخته شده با یک «دقیقه ترافل در مرکز» ساخته شده بود.
این اسراف در مقایسه با ضیافت پادشاه جورج چهارم در سال 1821، که گران‌ترین ضیافت در تاریخ برای تاجگذاری بود، کم‌اهمیت شد که معادل 27 میلیون پوند (51 میلیون دلار) در پول امروزی هزینه داشت.
بیش از 2000 نفر در تالار وست مینستر شام خوردند، در حالی که هزاران نفر دیگر آن را تماشا کردند.
ریچ، یکی از خوانندگان تاریخ اروپای مدرن در دانشگاه لیدز بکت، در گفتگو می نویسد: «اولین دوره از 20 غذا شامل فیله مرغ، تفت داده شده با قارچ، گوشت بره، نان سوخاری، کبابی، سس پویوراد (نان، گوشت بره کبابی) تشکیل شده بود. خرد شده در سس فلفل)، و پاته بلدرچین اسپانیایی داغ (یک پای بلدرچین، داغ سرو می شود).
دو دوره با غذاهای بیشتر دنبال شد: به ترتیب 22 و 31. این غذا شامل کفی پخته شده در شامپاین، سوپ لاک پشت، یک گلدان شکر تابیده شده پر از مرنگ و یک معبد شیرینی بود. و با یخ، بیسکویت و میوه های تازه – خربزه، گریپ فروت، آلو و شلیل پر شد.
پس از ارتقاء خبرنامه
با وجود چنین تدارکات دقیق، حتی ضیافت های سلطنتی همیشه طبق برنامه پیش نمی رود. ادوارد هفتم درست قبل از جشن‌های برنامه‌ریزی شده‌اش در سال 1902 بیمار شد، و بنابراین کنسومه قرقاول خوش‌صدا و سایر خوراکی‌های لذیذ به خیریه اهدا شد.
ریاضت پس از جنگ بریتانیا به این معنی بود که وقتی ملکه الیزابت دوم در سال 1953 تاجگذاری کرد، مناظر آشپزی بسیار پایین تر بود. او برای مهمانانش جوجه تاجگذاری، نوعی کاری، سرد سرو کرد، با خامه سس کاری، فلفل، نمک، آب و. کمی شراب» و یک دسته گل گارنی.
و اکنون پادشاه چارلز، با سابقه ای از گیاهان، پنیر و تخم مرغ دوست داشتنی، در حال سرو کیش سبزیجات خود است.
اسمیت می‌گوید که پادشاه از مدت‌ها پیش قهرمان مدرن‌سازی آشپزی بریتانیایی بوده و “در تلاش برای مد روز کردن آن” بوده است.
او می‌گوید: «برای چندین قرن رپ نسبتاً بدی داشته است.
اما منوی شبانه پادشاه چارلز و کامیلا شبیه چیزهایی است که استرالیایی ها به راحتی در یک رستوران خوب از آن لذت می برند.
“من برای شب تاجگذاری ام کیش درست می کنم.”