حزب اتحادگرای دموکراتیک (DUP) پس از تغییر شکل دولت محلی در «سونامی» انتخاباتی شین فین، با درخواست‌های جدیدی برای احیای تقسیم قدرت در ایرلند شمالی مواجه است.
کریس هیتون هریس، وزیر امور خارجه ایرلند شمالی، روز یکشنبه به گروه کری پیوست که از DUP خواست تا به تحریمی که مجریه و مجمع در استورمونت را فلج کرده است، پایان دهد. او گفت: «در کنار شوراهای جدید، امیدوارم شاهد بازگشت مجمع و مجریان به کار باشم».
میشل اونیل، معاون رهبر شین فین و وزیر اول احتمالی، گفت که عملکرد حزبش در انتخابات شوراهای 18 مه – نتایج نهایی شنبه شب اعلام شد – نشان دهنده تمایل به احیای استورمونت است.
او گفت: «زمان آن فرا رسیده است که سیاست برای همه مردم و جوامع کارساز باشد و آینده ای بهتر برای همه بسازیم.
این درخواست‌ها پس از آن صورت گرفت که سین فین به دستاوردهای خیره‌کننده‌ای دست یافت و آنچه را که یکی از رهبران سابق DUP گفت «از خواب بیدار شوید و بوی قهوه را حس کنید» برای اتحادیه‌گرایی ارائه کرد.
در یک رقابت برای 462 کرسی در 11 شورا، سین فین از رقیب اتحادیه‌گرای خود گذشت تا به نیروی مسلط در دولت محلی تبدیل شود. این حزب 144 کرسی به دست آورد، یعنی 39 کرسی نسبت به انتخابات 2019 که 105 کرسی را به دست آورد. در سرتاسر منطقه، از جمله در مرکز DUP، پیشرفت هایی ایجاد کرد. این حزب تقریباً رای خود را در بالمورال، مرفه ترین بخش بلفاست، دو برابر کرد.
DUP 122 کرسی به دست آورد که نسبت به چهار سال قبل تغییری نکرده است. حزب غیر متعهد اتحاد 64 امتیاز را به دست آورد که با افزایش 14 امتیازی به مقام سوم رسید. حزب اتحادگرای اولستر (UUP) به 54 کرسی کاهش یافت و 21 کرسی را از دست داد و حزب سوسیال دموکرات و کارگر (SDLP) به 39 کرسی کاهش یافت که 20 کرسی را از دست داد. احزاب کوچکتر و مستقل ها بقیه را تشکیل می دادند.
با مشارکت 54.7 درصدی، رشدی جزئی نسبت به سال 2019، سین فین 30.9 درصد از آرای اولویت اول را به دست آورد، در مقابل 23.3 درصد برای DUP، 13.3 درصد برای اتحاد، 10.9 درصد برای UUP و 8.7 درصد برای SDLP. نتایج موفقیت سین فین را در انتخابات مجلس سال گذشته تثبیت کرد – زمانی که حزب DUP را به عنوان بزرگترین حزب تحت الشعاع قرار داد – و اتحادیه گرایی را با یادآوری دیگری از موقعیت جمعیتی و سیاسی رو به زوال آن نشان داد.
ادوین پوتس، رهبر سابق DUP، به بی‌بی‌سی گفت: «برای اتحادیه‌گرایی، شاید لحظه «بیدار شدن و بوییدن قهوه» باشد. نائومی لانگ، رهبر اتحاد، نتیجه را «سونامی» حمایت از سین فین خواند. به گفته نیکلاس وایت، یک شبه شناس در شرکت مشاوره اپکو در سراسر جهان، احزاب ملی گرا 19000 رای اولویت اول بیشتر از احزاب اتحادیه گرا به دست آوردند.
شین فین از بایکوت تقسیم قدرت توسط DUP – که باعث شد اونیل نتواند وزیر اول شود – با قرار دادن او در کانون یک کمپین به سبک ریاست جمهوری که حمایت SDLP را از بین برد، از نارضایتی ملی گرایان استفاده کرد.
با این حال، رای محکم DUP منعکس کننده یک پیروزی تاکتیکی برای رهبر آن، سر جفری دونالدسون بود، که در هر دو جناح با چالش‌هایی از سوی UUP میانه‌رو و صدای تندرو سنتی اتحادیه‌گرایان مواجه شد.
بایکوت استورمونت در اعتراض به ترتیبات تجاری پس از برگزیت در میان رأی دهندگان اتحادیه گرا محبوبیت داشته است. با این حال، اعتقاد بر این است که دونالدسون به دنبال راهی برای احیای تقسیم قدرت بدون از دست دادن چهره است.
گمانه زنی ها وجود دارد که DUP پس از کسب اطمینان بیشتر از داونینگ استریت در مورد موقعیت ایرلند شمالی در بریتانیا و یک بسته مالی برای منطقه، این کار را در پاییز انجام دهد.