بدر دوران اوج خود، مثلث بالتی معروف بیرمنگام بیش از 30 خانه بالتی معتبر را در خود جای داده بود که تخمین زده می‌شود در طول سال‌های رونق دهه 90 و 00، هفته‌ای 20000 غذاخوری از آن عبور کنند.
اما امروز تنها چهار مورد باقی مانده است، زیرا فشارهای اقتصادی و تغییر روند آشپزی باعث شده است که بسیاری از آنها با فروشگاه های غذاخوری و دسر جایگزین شوند.
سال گذشته، Adil’s، یکی از پایه‌های اصلی مثلث بالتی که اغلب با اختراع این ظرف شناخته می‌شد، پس از 43 سال زمانی که صاحبش بازنشسته شد و کسی نبود که افسار را به دست بگیرد، بسته شد.
“چند چیز وجود دارد که آن را از بین برده است. وقتی واقعاً محبوب شد، صاحبخانه‌ها اجاره‌ها را افزایش دادند. و بسیاری از آنها توسط خانواده اداره می شوند و به نظر می رسد که پسران و دختران آنها نمی خواهند بدانند.
او به عنوان بخشی از نمایشگاهی برای بزرگداشت تاریخ بالتی که در اواخر سال برای آن برنامه ریزی می کند، از هر مکانی که قبلاً یک خانه بالتی بوده عکاسی کرده است – که بسیاری از آن ها اکنون همبرگر و دسرسالن هستند.
او گفت: «وقتی خانه را ترک کردم، شروع به خوردن کاری کردم زیرا می‌خواستم چیزی متفاوت داشته باشم، و قبلاً هرگز آن را نخورده بودم. بسیاری از افراد در نسل جوان، کاری خانگی نمی‌خواهند، آنها چیزی مد روز، برگر یا دسر می‌خواهند. اما این چیزها به صورت چرخه‌ای پیش می‌روند و امیدوارم اینطور باقی نماند.»
بالتی که در دهه 1970 در بیرمنگام اختراع شد، با فولاد نازک تعریف می شود. بالتی کاسه آن پخته شده و در آن سرو می شود، نه مواد خاص.
مونرو در تلاش بود تا وضعیت تضمین شده ویژه اتحادیه اروپا را برای بالتی بیرمنگام تضمین کند، اگرچه این امر با برگزیت متوقف شد. و او اکنون امیدوار است که با شورای شهر بر روی یک طرح اعتباربخشی محلی از طریق استانداردهای تجاری کار کند.
یکی از آخرین خانه‌های بالتی باقی‌مانده در این مثلث، Shababs است که با وجود کاهش در جاهای دیگر، تجارت پررونقی را مشاهده می‌کند – این خانه در حال گسترش است تا 120 کرسی فعلی خود را دو برابر کند.
مالک ظفر حسین – که مدیریت رستوران را از پدر و برادرش که آن را در سال 1987 تأسیس کردند، گرفت – گفت که پایگاه مشتریان او در دهه گذشته از مشتریان غربی عمدتا سفیدپوست به ترکیبی بسیار متنوع تر تغییر کرده است.
او می‌گوید: «قبلاً میخانه‌های زیادی در این اطراف وجود داشت، اما در طول سال‌ها تعطیل شده‌اند، و این‌ها دست در دست رستوران‌هایی مانند ما کار می‌کردند – هر شب بعد از بسته شدن میخانه‌ها، شب شلوغی بود.
اما فرهنگ تغییر کرده است. این منطقه دیگر مثلث بالتی نیست، یک مثلث غذایی است. خانه‌های بالتی جای خود را به غذاهای مختلف داده‌اند، اما شوق اکنون این مکان‌های چای و دسر است و مکان‌های همبرگر زیادی وجود دارد. بنابراین ما هنوز مشغول هستیم، اما ما بالتی نیستیم.»
پس از ارتقاء خبرنامه
ازهر محمود از اواخر دهه 80 در رستوران خود شاهی نان کباب غذاهای بالتی سرو می کند و گفت که منطقه اطراف او کاملاً تغییر کرده است زیرا خانه های بالتی به آرامی ناپدید شده اند.
او گفت: “تفاوت من و آنها این است که مشتریان آنها همه اروپایی بودند، مشتریان من همگی آسیایی هستند.” اما حفظ نام بیرمنگام، برند بالتی، مهم است. جاهای دیگر کاری می سازند، اما بالتی نیستند.»
مثلث بالتی به‌عنوان مجموعه‌ای از خانه‌های بالتی در منطقه‌ای درست در جنوب مرکز شهر بیرمنگام، بین بالسال هیث و اسپارک‌هیل و محل زندگی یکی از بزرگترین جمعیت کشمیری پاکستان در بریتانیا، سرچشمه می‌گیرد.
در دهه‌های 90 و 00، با پوشش تلویزیونی و روزنامه‌ای گسترده، نمایشنامه‌ای در نمایندگی بیرمنگام با عنوان پادشاهان بالتی، حتی بستنی بالتی، شکوفا شد. در سال 2007، Rough Guides آن را در فهرست 25 کاری که باید قبل از مرگ در بریتانیا انجام دهید، در رتبه 15 قرار داد.
حتی امروزه این منطقه هنوز هم گردشگران زیادی را به خود جذب می کند. بسیاری از مردم مایل ها سفر می کنند تا به مثلث بالتی بیایند، و من فکر می کنم آنها احتمالاً انتظار دارند یک خانه بالتی را در هر گوشه ای ببینند. اما دیگر اینطور نیست.
فکر می‌کنم آینده‌ای دارد، اما باید تلاش کنیم تا مطمئن شویم که آینده دارد. مهم نیست که چه اتفاقی می افتد، مثلث بالتی هنوز همان جایی است که اختراع شده است، شما نمی توانید تاریخ این مکان را از بین ببرید.