دیپلمات‌ها و تحلیلگران پیشین گفته‌اند که تامین آتش‌بس پایدار در سودان برای محدود کردن فرصت بازیگران بدخواه خارجی برای مداخله در جنگ در مقیاس بزرگ‌تر ضروری است.
رهبران خارجی از جمله رئیس جمهور ترکیه، رجب طیب اردوغان و مقامات اسرائیلی پیشنهاد کمک به میانجیگری در سودان را داده‌اند، در حالی که آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا، گفت که او با اتحادیه آفریقا در تلاش برای تضمین آتش‌بس بلندمدت درگیر شده است.
قدرت های خارجی در خلیج فارس، ایالات متحده و اروپا پس از قیام سال 2019 که دیکتاتور سابق عمر البشیر را سرنگون کرد، به سودان حمله کردند و مشتاق به تعمیق منافع مالی خود یا تعامل سیاسی با دو مردی بودند که اکنون در حال جنگ با یکدیگر هستند: ژنرال عبدالله. فتاح البرهان، حاکم واقعی کشور، و فرمانده سابق جنگ، ژنرال محمد حمدان داگالو، معروف به همدی، معاون برهان در شورای حاکم که پس از قیام تشکیل شد.
جفری فلتمن می‌گوید: «هرچه این مدت طولانی‌تر شود، احتمال اینکه بازیگران خارجی تلاش کنند از یک ژنرال یا آن ژنرال حمایت کنند، این جنگ را بیش از حد متهم می‌کنند و آن را به مبارزه‌ای مشابه با وضعیت لیبی یا سوریه تبدیل می‌کنند، بیشتر می‌شود.» دیپلمات قدیمی و فرستاده ویژه سابق ایالات متحده برای شاخ آفریقا.
پس از سرنگونی بشیر، عربستان سعودی مشتاق سرمایه‌گذاری در زمین‌های سرسبز در سواحل رودخانه‌های نیل آبی و سفید بود که در آن محصولات گران‌بهای یونجه مایل‌ها طول می‌کشد تا راهی برای بهره‌برداری از منابع آبی سودان و حفظ مقدار کمی آب باقی‌مانده در خلیج فارس شود.
امارات متحده عربی ارتباط نزدیکی با همدی برقرار کرد که نیروهای پشتیبانی سریع او اکثر معادن طلای سودان را در دست دارند و در صادرات طلای سودانی به دبی مشارکت دارند. کنسرسیومی از شرکت‌های اماراتی، از جمله شرکتی که به صندوق سرمایه‌گذاری دولتی آن متصل است، در اواخر سال گذشته یک توافقنامه 6 میلیارد دلاری برای ساخت یک منطقه صنعتی و تأسیسات بندری جدید در شمال بندر سودان در ساحل دریای سرخ امضا کردند.
کریستین اولریشسن از موسسه سیاست عمومی بیکر دانشگاه رایس گفت: «سودان برای سال‌های متمادی به‌عنوان یک منطقه کلیدی برای امنیت غذایی در کشورهای مختلف خلیج‌فارس بدون توجه به جمعیت غیرنظامی ساکن در آنجا دیده می‌شد.
با این حال، آن را برای معامله در سطوح بسیار عالی آماده می‌دانیم، بنابراین ما شاهد توانمندسازی و غنی‌سازی بازیگران دولتی و غیردولتی مانند همدی بوده‌ایم که با این ارتباطات ثروتمند شده‌اند. در مورد معدن طلای همدتی، بسیاری از آن طلا برای پالایش و سپس فروش به امارات متحده عربی فرستاده شد. این یکی دیگر از گره های مهم در شبکه اقتصادی است که او را قادر ساخت تا اینقدر تأثیرگذار شود.»
از آنجایی که تنش ها بین برهان و همدی در ماه های آغازین سال جاری شروع شد، شرکای بین المللی سودانی مداخله چندانی نکردند. در گزارشی از سفر وزیر امور خارجه امارات به خارطوم در ماه فوریه آمده است که برهان بر تعهد به تشکیل یک دولت غیرنظامی، علیرغم واقعیت موجود، تاکید کرد. برهان همچنین در اواسط فوریه یک “سفر کاری” به امارات متحده عربی انجام داد و در آنجا با رئیس جمهور محمد بن زاید آل نهیان دیدار کرد. یک ماه بعد او یک سفر رسمی چهار روزه به امارات و عربستان سعودی را آغاز کرد و در آنجا با ولیعهد سعودی، محمد بن سلمان ملاقات کرد.
مصر، همسایه شمالی سودان نیز پس از همکاری او و همدی در کودتای نظامی در سال 2021 که قصد داشت تحویل برنامه ریزی شده به حکومت غیرنظامی را متوقف کند، مشتاق تعامل با برهان بود. برهان در قاهره مورد استقبال گرم ژنرال عبدالفتح السیسی قرار گرفت که نیروهای امنیتی او فعالان تبعیدی سودانی از جمله با خشونت و اخراج را هدف قرار داده اند. ارتش و سرویس اطلاعاتی مصر پس از آغاز درگیری‌ها، حداقل 177 سرباز را با کمک امارات از سودان خارج کردند و گفتند که سربازان برای آموزش نیروهای مسلح سودان در آنجا حضور داشتند.
امارات متحده عربی علناً از هر دو طرف در سودان خواست “خودداری کنند و تنش زدایی کنند و برای پایان دادن به این بحران از طریق گفتگو تلاش کنند”. کریستین اسمیت دیوان از مؤسسه کشورهای عربی خلیج فارس در واشنگتن گفت که عربستان سعودی و امارات متحده عربی احتمالاً مشتاق هستند از منافع تجاری جدید خود در سودان با ترویج دیپلماسی محافظت کنند.
امارات به ویژه روابط عمیق‌تری با همدی دارد، هم از نظر استفاده از او برای نیروی انسانی برای اجرای جنگ خود در جنوب یمن، و هم مشخص است که ژنرال حمدان بسیاری از ثروت و فعالیت‌های تجاری خود را در دبی نگه می‌دارد. به ویژه برای امارات متحده عربی، این به آنها مقدار مشخصی از نفوذ و اهرم فشار بر همدی می‌دهد، بنابراین سؤال این است که آیا آنها مایل به استفاده از آن هستند یا خیر.
دیوان افزود: من تردید دارم که به ویژه امارات یک انتقال کامل دموکراتیک را ترجیح می دهد. [in Sudan]اما در شرایط فعلی که شما دو بازیگر نظامی را آشکارا با هم درگیر می‌کنید، این به هیچ یک از منافع آنها نیست.»
به نظر می رسد که شرکای امارات در نزدیکی این کشور، به ویژه در لیبی، مشتاق مداخله در سودان برای حفظ منافع خود هستند. به گفته مقامات آمریکایی، ژنرال خلیفه حفتر در لیبی به آموزش نیروهای RSF در آمادگی برای نبرد کمک کرد، در حالی که طبق گزارش مقامات آمریکایی، شرکای وی در نیروی نظامی خصوصی روسیه، گروه واگنر، به نیروهای RSF سلاح ارائه کردند. وزارت دفاع ایالات متحده به این نتیجه رسید که امارات “ممکن است مقداری بودجه” برای عملیات واگنر در لیبی فراهم کند.
واگنر قبلاً به دلیل مشارکت در تجارت طلا در سرتاسر سودان و کشورهای اطراف، روابط دیرینه با RSF و Hemedti داشت. مارات گابیدولین، فرمانده سابق واگنر و دستیار بنیانگذار آن، یوگنی پریگوژین، به گاردین گفت: «واگنر از اواخر سال 2017 در کشور سودان حضور داشته است. آنها حدود 200 نفر را از اولین واحد حمله به آنجا فرستادند. این واحد بیشتر به آموزش نیروهای پشتیبانی سریع و پلیس محلی مشغول بود. این سربازان پس از آن به لیبی و جمهوری آفریقای مرکزی منتقل شدند.
جاناتان ام وینر، فرستاده ویژه سابق ایالات متحده برای لیبی، خطر مداخله واگنر در سودان را به عنوان بخشی از “کتاب بازی” روسیه در سراسر آفریقا توصیف کرد که مسکو قبلاً با حمایت از حفتر در لیبی نشان داده بود. او گفت: «این همان کاری است که آنها با حفتر انجام دادند: ارائه پشتیبانی نظامی از یک جنگ سالار با شانس مناسب برای تصرف کل کشور». آنها به دنبال شکل دادن به رویدادها به هر وسیله ممکن هستند تا با دولتی که وابسته به آنها است و به دنبال گسترش نفوذ روسیه است، منتهی شوند.
فلتمن گفت که فرصت های موجود برای نیروهای بدخواه بر اهمیت پایان سریع نبرد تأکید می کند. او گفت: «به همین دلیل است که آتش‌بس بشردوستانه اولویت شماره 1 است، به معنای رفاه مردم سودان، و دومین مورد این است که مانع از این می‌شود که بازیگران خارجی فکر کنند که باید از طرف پیروز مورد نظرشان در این مبارزه مداخله کنند.» این نکته کلیدی است: اگر جنگ را متوقف کنید، اساساً بستر این دخالت خارجی را از بین می‌برید.»