سوئد برنده شصت و هفتمین مسابقه آواز یوروویژن در یک نمایش هولتر اسکلتر شد که دربرگیرنده پاپ زیبای اروپا، اعتراضات ضد جنگ و حمایت قاره از اوکراین بود.

لورین خواننده و ترانه سرای سوئدی شب را به عنوان مورد علاقه فراری شروع کرد، اما با چالشی دیرهنگام از سوی Käärijä فنلاند، که طرفداران مورد علاقه هواداران در داخل سالن پر سر و صدا لیورپول آرنا بود، مواجه شد.

برد او به این معنی است که سوئد با رکورد هفت پیروزی ایرلند در یوروویژن برابری می کند. لورین 39 ساله اولین زنی است که دو بار در این مسابقه برنده شده است، پس از سرود او در سال 2012، Euphoria.

یکی از سیاسی‌ترین فینال‌های بزرگ یوروویژن در سال‌های اخیر، زمانی که بمب‌های روسی در حین نمایش در شهر زادگاه بازیگر اوکراینی، توورچی، سقوط کرد، مورد توجه قرار گرفت.

لحظاتی پس از خروج از صحنه، این دو الکترونی در اینستاگرام پست کردند که ترنوپیل “در حالی که ما در مورد قلب‌های پولادین، تسلیم‌ناپذیری و اراده خود می‌خواندیم” گلوله باران شده است و افزودند: “اروپا، به خاطر صلح علیه شیطان متحد شد!”

لورین با گرفتن میکروفون شیشه‌ای معروف یوروویژن روی صحنه‌ای پر از کانفیتی، گفت که این پیروزی “غیب‌کننده” بود و افزود: “خیلی خوشحالم. خیلی ممنونم از این بابت متشکرم. این برای شماست. متشکرم.”

لورین که برای اولین بار در سال 2004 در ایکس فاکتور سوئدی به شهرت رسید، به خبرنگاران گفت که افتخار می کند که بعد از جانی لوگان ایرلندی، تنها دومین مجری است که بیش از یک بار برنده یوروویژن شده است.

«احساس سورئال است. حس فوق العاده ای دارد. فوق العاده نیست؟» او گفت. “این خیلی زیباست. یکی از حس هایی که در بدنم وجود دارد، فقط شکرگزاری است. من از همه شما بچه ها بسیار سپاسگزارم.»

او در پاسخ به این سوال که آیا باید به اوکراین فرصت میزبانی مسابقه را پس از پایان جنگ، علیرغم برنده نشدن در سال جاری، داده شود، او پاسخ داد: «مطمئنا، بله – البته، چرا آنها نباید این کار را کنند؟

من اوکراین را دوست دارم، من زیاد بوده‌ام، نمایش‌های زیادی اجرا کرده‌ام و دیدن آنچه در آنجا می‌گذرد آزارم می‌دهد و از این بابت ناراحتم.

این پیروزی به این معنی است که یوروویژن سال آینده برای پنجاهمین سالگرد پیروزی آبا با واترلو در سال 1974 به سوئد بازخواهد گشت.

مائه مولر بریتانیایی نتوانست موفقیت فضانورد دوم سام رایدر در تورین را در سال گذشته تقلید کند و با آهنگی که من نوشتم، دوم تا آخر شد.

Käärijä که یک هفته را در خارج از سونای سیار خود در لیورپول به گرفتن عکس های سلفی گذراند، به راحتی محبوب ترین مجری در ورزشگاه لیورپول بود اما نتوانست هیئت داوران 36 کشور رای دهنده را تحت تاثیر قرار دهد.

جمعیتی که به طور فزاینده‌ای هیاهو می‌کردند، خط کر Käärijä، Cha Cha Cha را سر می‌دادند، در حالی که سوئد در صدر جدول امتیازات قرار گرفت.

در حالی که فنلاند با 376 امتیاز فوق العاده به فنلاند ختم شد، به یک فینال میخکوب کننده ختم شد، به اندازه ای که سوئد را در صدر جدول با تشویق های بزرگ در لیورپول پشت سر گذاشت.

در حالی که گراهام نورتون، میزبان امسال، اعلام کرد که سوئد بیش از 243 رای کسب کرده و بنابراین برنده مسابقه 2023 شده است، ورزشگاهی نفس خود را حبس کرد.

این شب که برای اولین بار در 25 سال از بریتانیا پخش شد، شبی بود با آوازهای گرانش، پاپ بی شرمانه، تصنیف دردناک صمیمانه و البته لحظاتی کاملاً عجیب.

یک گروه پانک کرواسی که کت‌های نظامی پوشیده بود، عجیب‌ترین لحظه‌ی شب را رقم زدند و در حالی که در مورد یک دیکتاتور «روکودیل روانی» می‌خواندند، از راکت‌های غول‌پیکر خود درآوردند – تمثیلی درباره ولادیمیر پوتین و رابطه‌اش با بلاروس.

حتی در این نمایش معروف که به خوبی تمرین شده و از نزدیک تماشا شده بود – جایی که هزاران طرفدار در سه مسابقه کامل قبل از پخش زنده تلویزیونی فینال شرکت کردند – هنوز لحظات غافلگیری وجود داشت.

شاهزاده خانم ولز برای مدت کوتاهی در یک کلیپ از پیش ضبط شده در حال نواختن پیانو برای استفانیا – سرود دوران جنگ در اوکراین – توسط برندگان سال گذشته، ارکستر Kalush ظاهر شد.

راجر تیلور از کوئین به سام رایدر، شرکت کننده سال گذشته بریتانیا، برای تکنوازی درام برای Mountain، که اشعار آن تا حدی از مبارزات مردم اوکراین الهام گرفته شده است، روی صحنه پیوست.

در نهایت این آهنگ جدیدی نبود که گریه های لیورپول آرنا را درآورد: این یک اجرای تکان دهنده از You’ll Never Walk Alone بود، آهنگ نمایشی در سال 1945 که در نیمی از این شهر به سرود تراس تبدیل شده است و احساس می کنم سرود عالی برای اوکراین

با آواز دانکن لارنس هلندی، یک گروه کر تمام ستاره متشکل از برندگان گذشته یوروویژن، آوازهای پشتیبان برای دریایی از مچبندهای نورانی در استادیوم و فیلمی از آواز خواندن اوکراینی ها در گلدن گیت در کیف ارائه کرد.

حتی نورتون معمولاً بی‌حوصله، که جعبه تفسیر را با ارائه وظایف عوض کرده بود، در حالی که به حضار گفت: «من اشک در چشمان احمقم دارم. شما هر روز آن را نمی بینید.»

اوکراین قصد داشت از زمان ایرلند در سال 1994 به اولین کشوری تبدیل شود که در دو سال متوالی برنده این مسابقه می شود، اما اینطور نشد.

توورچی، که تمرینات یوروویژن او با گلوله باران روسیه متوقف شد، با قلب فولاد، نامه عاشقانه آنها به ملتشان که یکی از بزرگترین تشویق های شب را از جمعیت 11000 نفری استادیوم به همراه داشت، در جایگاه ششم قرار گرفت.

بدون هیچ پایانی برای وحشت اوکراین، یک موضوع قوی ضد جنگ در سراسر فینال بزرگ چهار ساعته وجود داشت.

الکساندر تکاچنکو، وزیر فرهنگ این کشور، روز شنبه به گاردین گفت که دولت وی به طور خاص درخواست کرده است که از کلمه “جنگ” در این برنامه استفاده شود، که EBU ادعا می کند باید از نظر سیاسی بی طرف باشد. و به این ترتیب در دقایق ابتدایی زمانی که هانا وادینگهام مجری برنامه به بینندگان یادآوری کرد که بریتانیا میزبان مسابقه از طرف اوکراین “به دلیل جنگ” بود، ظاهر شد.

اجرای سوئیس شامل موشک هایی بود که در حال سقوط بودند و متن ترانه: «نمی خواهم سرباز باشم، سرباز. من نمی خواهم با خون واقعی بازی کنم.” راکرهای دیوانه کرواسی Let 3 درباره آرماگدون هسته ای هشدار دادند در حالی که Tvorchi اوکراینی برای خرید دستگاه های جوجه کشی برای نوزادانی که به دلیل جنگ نابهنگام به دنیا آمده بودند، بودجه جمع آوری کرده بود.

در لیورپول، شهری که از میزبانی دیوانه‌کننده‌ترین مهمانی موسیقی اروپا لذت می‌برد، آتش‌بازی از سه گریس تاریخی در کنار پارک هوادارانی که هزاران نفر تا دیروقت شب در آن شرکت می‌کردند، فوران کرد.