روسیه می گوید شهر ویران شده باخموت در شرق اوکراین را به طور کامل تصرف کرده است، که پایانی است بر طولانی ترین و خونین ترین نبرد 15 ماهه جنگ، اگرچه اوایل روز گذشته این ادعا از سوی اوکراین رد شد.
حمله به شهر عمدتاً با خاک یکسان شده توسط نیروهایی از گروه مزدوران واگنر انجام شد که رهبر آن یوگنی پریگوژین روز شنبه گفت که نیروهایش سرانجام اوکراینی ها را از آخرین منطقه ساخته شده در داخل شهر بیرون راندند.
گرفتن باخموت – که روسیه از آن با نام دوران شوروی خود یعنی آرتیوموفسک یاد می کند – نشان دهنده اولین پیروزی بزرگ مسکو در درگیری در بیش از 10 ماه است.
وزارت دفاع روسیه در بیانیه ای تک خطی اعلام کرد: در نتیجه اقدامات تهاجمی واحدهای تهاجمی واگنر با پشتیبانی توپخانه و هوانوردی گروه نیروهای جنوب، آزادسازی آرتیوموفسک کامل شد.
کیف اوایل روز شنبه ادعای پریگوژین را رد کرد. «درگیری شدید در باخموت. گانا مالیار معاون وزیر دفاع در تلگرام نوشت: وضعیت بحرانی است.
او گفت که نیروهای اوکراینی “دفاع” را در “منطقه هواپیما” شهر نگه می دارند.
او گفت: «در حال حاضر، مدافعان ما برخی از تأسیسات صنعتی و زیربنایی را در منطقه کنترل می کنند. هیچ واکنش فوری از سوی اوکراین به بیانیه وزارت دفاع روسیه دریافت نشد.
تأیید هر یک از این ادعاها ممکن نبود.
خبرگزاری های داخلی روسیه گزارش دادند، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، تصرف این شهر را به سربازان تبریک گفت و گفت به کسانی که خود را برجسته کرده باشند جوایزی اهدا خواهد شد.
این ادعاها پس از یک هفته مطرح شد که در آن نیروهای اوکراینی سریع ترین دستاوردهای خود را در شش ماه گذشته در جناح های شمالی و جنوبی باخموت به دست آوردند.
پریگوژین که بارها ارتش عادی روسیه را به دلیل رها کردن زمینی که قبلاً توسط افرادش تصرف شده بود محکوم کرده است، گفت که نیروهای خودی برای استراحت در مدت پنج روز از باخموت خارج خواهند شد و ویرانه ها را به ارتش عادی تحویل خواهند داد.
پریگوژین در ویدئویی که در آن در حالت خستگی رزمی در مقابل صفی از جنگجویان که پرچم روسیه و بنرهای واگنر را در دست داشتند، ظاهر شد، گفت: «امروز، ساعت 12 ظهر، باخموت به طور کامل گرفته شد. ما به طور کامل کل شهر را از خانه به خانه گرفتیم.»
سرهی چرواتی، سخنگوی ارتش اوکراین، در واکنش به اظهارات پریگوژین قبل از اعلام روسیه، به رویترز گفته بود: «این درست نیست. واحدهای ما در باخموت می‌جنگند.»
چه نیروهای اوکراینی باخموت را ترک کرده باشند یا نه، به آرامی از داخل آن عقب نشینی کرده و به مجموعه‌ای از ساختمان‌ها در لبه غربی شهر می‌روند.
در همین حال، در شمال و جنوب، آنها بخش هایی از خاک را از نیروهای روسی تصرف کرده اند.
روسیه اعتراف کرده است که در هفته گذشته مقداری از مواضع خود را در اطراف باخموت از دست داده است، در حالی که ادعاهای پریگوژین مبنی بر فروریختن جناح های اطراف شهر که توسط نیروهای عادی محافظت می شود را رد کرده است.
کیف می‌گوید که هدفش در باخموت این بوده است که نیروهای روسی را از نقاط دیگر جبهه به داخل شهر بکشاند تا تلفات زیادی در آنجا وارد کند و خط دفاعی مسکو را در جاهای دیگر قبل از یک ضد حمله بزرگ برنامه‌ریزی‌شده تضعیف کند.
نبرد برای باخموت، شکاف عمیقی را بین واگنر، یک نیروی مزدور که هزاران محکوم را از زندان‌های روسیه جذب کرده است، و ارتش عادی روسیه آشکار کرد. به مدت دو هفته، پریگوژین روزانه پیام‌های صوتی و تصویری در محکومیت رهبری نظامی روسیه منتشر می‌کند، که اغلب با شعارهای مملو از توهین‌آمیز است.
او در ویدئوی روز شنبه گفت که به دلیل “هوس” وزیر دفاع سرگئی شویگو و رئیس ستاد والری گراسیموف، “پنج برابر بیشتر از آنچه که باید مردند”. او از پوتین تشکر کرد که “این فرصت و افتخار بزرگ را به ما داد تا از سرزمین مادری خود دفاع کنیم.”
مسکو مدت‌ها مدعی شده است که تصرف باخموت، پله‌ای برای پیشروی عمیق‌تر به منطقه دونباس است که ادعا می‌کند از اوکراین ضمیمه شده است. آن را به هدف اصلی یک تهاجم گسترده تبدیل کرده است که نتوانست هیچ نقطه قابل توجهی را در جای دیگری تصرف کند.
پریگوژین اذعان کرده است که باخموت، که قبلاً شهری با 70000 نفر جمعیت بود، علیرغم اهمیت نمادین عظیم آن، به دلیل مقیاس تلفات در خونین ترین نبرد زمینی اروپا از زمان جنگ جهانی دوم، اهمیت استراتژیک کمی دارد.
ادعاهای روز شنبه در حالی مطرح شد که کی‌یف ضدحمله خود را آماده کرد، مرحله مهم بعدی جنگ پس از شش ماه که طی آن نیروهای خود را در حالت تدافعی نگه داشت و همزمان با تهاجم بزرگ روسیه مقابله کرد.
رئیس جمهور ولادیمیر زلنسکی روز شنبه در نشست G7 قدرت های صنعتی بزرگ در ژاپن شرکت کرد و وعده های حمایتی از جمله سیگنالی از واشنگتن مبنی بر اینکه اکنون از آموزش خلبانان اوکراینی برای پرواز هواپیماهای جنگی F-16 حمایت می کند، به دست آورد. پیش از این، ارسال هواپیماهای جنگی یک تابو بود.