آاز هر کسی بپرسید که از حضور در فوتبال زنان حرفه ای از چه چیزی لذت می برد و پاسخ ها مشابه خواهد بود: آنها نه تنها از کیفیت، بلکه جو، صمیمیت و فراگیر بودن آنها متحیر می شوند. با رشد بازی زنان، مسمومیت در فوتبال مردان، به ویژه برای هواداران مسافرتی، تضاد آشکارتری دارد. با پایان فصل، نگهبان با هواداران باشگاه های سراسر لیگ برتر و EFL صحبت کرد که شعارهای توهین آمیز، زبان، رفتار و تجاوزات جنسی را گزارش کردند. برای زنان، خانواده‌ها، سیاه‌پوستان، آسیایی‌ها و طرفداران اقلیت‌ها و LGBTQ+، دنبال کردن تیمشان در جاده می‌تواند دشوار و ناراحت‌کننده باشد.

یکی از حامیان زن از تجربه تجاوزات جنسی به طور مرتب هنگام دنبال کردن تیمش و رفتن به بازی های دیگر با دوستان صحبت کرد. او گفت: «من آن را عادی کردم. “شما فکر می کنید من برگردم و آنها را صدا کنم، اما این کار را نکردم. دفعه قبل فقط بود [when] به سمت ماشین برگشتم و به شوهرم گفتم: “اوه بله، دوباره این اتفاق افتاد.” من باید بیشتر وحشت می کردم، اما همیشه این اتفاق می افتد، به خصوص در بازی های خارج از خانه که مردم تمام روز مشروب می نوشند. آنها فکر می کنند که قابل قبول است. من این را قبول ندارم.»

سایر حامیان می گویند تهدیدهای فیزیکی به جای قاعده استثنا هستند. «شما کاملاً می توانید یک تجربه وحشتناک داشته باشید و احساس ناراحتی زیادی کنید، اما هیچ وقت احساس نکنید که امنیت شخصی شما در معرض تهدید است. آنها دو چیز بسیار متفاوت هستند.

اما او می‌افزاید: «تعداد دفعاتی که از زنان انتظار می‌رود در یک سناریوی ناخوشایند «قرار دهند و ببندند» یا به آنها گفته شود: «نرم نباش، باید سخت‌تر شوی – این فوتبال است». “اگر می خواهید به فوتبال بیایید، باید یک جفت رشد کنید.” چی؟ حتما شوخی میکنی؟”

ارتباط بین بازی های خارج از خانه و رفتار غیرقابل قبول قابل توجه است. یکی از هواداران یک باشگاه شمالی گفت که در حالی که او دوست دارد با پدرش به بازی های خارج از خانه برود، به تنهایی این کار را انجام نمی دهد. دیگری گفت که بازی های خانگی انفرادی خوب است اما او بازی خارج از خانه را بدون همراه در نظر نمی گیرد. گروه زنان واتفورد برای رفع این مشکل طراحی شده است و به هواداران همفکر اجازه می دهد تا با هم سفر کنند و کنار هم بنشینند. باشگاه در کنار آنها کار می کند تا این اتفاق بیفتد.

بسیاری از هواداران خارج از خانه با مربی سفر می کنند، چه غیررسمی و چه توسط باشگاه. یکی از حامیان LGBTQ+ از یک تیم شمال غربی گفت که او و شریک زندگی‌اش هرگز فرزندانشان را به دوش نمی‌کشند. او گفت: «شما توییت‌هایی مانند: «ما در حال شکار کردن هستیم» می‌بینید، که اساساً به معنای جمع کردن زنان است. او تقریباً از خود انتقاد می کند وقتی اضافه می کند که در تمام زمینه های دیگر زندگی در برابر تبعیض همجنسگرا هراسی می ایستد اما در فوتبال آن را می پذیرد.

برخی از مسابقات – معمولاً دربی – به عنوان “بازی های حبابی” نامگذاری می شوند و پلیس دستور می دهد که هواداران خارج از خانه باید از روش های حمل و نقل تعیین شده استفاده کنند. یک هوادار زن که اخیراً یک مربی اجباری را به یکی از این مسابقات برده بود، از احساس ناراحتی شدید در ادرار کردن مردان در بطری‌ها و استفاده معمولی از زبان نژادپرستانه و همجنس‌گرا هراسی صحبت کرد. در همان دربی، هواداران میهمان دارای معلولیت مستقیماً زیر هواداران میزبان قرار گرفتند.

هر چه انتظار و پذیرش هنجارهای ناسالم در رفتار هواداران طولانی‌تر باشد، ریشه‌های عمیق‌تری خواهند داشت. اما نسل بعدی طرفداران می توانند تغییر ایجاد کنند.

با این حال، تهیه بلیط برای یک بازی خارج از خانه ممکن است مشکل باشد. فوتبال از نظر تاریخی به وفاداری هواداران پاداش می دهد، رویه ای که بازتاب دهنده دنیای تجارت گسترده تر است اما به عنوان مانعی برای ورود عمل می کند. چگونه می توان بدون فرصت اعتبار جمع کرد؟

طرفدار زن که با پدرش سفر می کند به دوستش متکی است که از مرجع رزرو او استفاده نمی کند. با توجه به تقاضای زیاد برای بلیط های خارج از خانه، او بدون تغییر، هرگز به میل خود واجد شرایط نخواهد بود.

منچسترسیتی چند فصل پیش به این موضوع پرداخت. پنج درصد از بلیط های خارج از خانه برای هواداران 18 تا 25 ساله رزرو شده است و دیگر امتیازات وفاداری برای خرید بلیط های خارج از خانه تعلق نمی گیرد. علاوه بر این، مجموعه ای از طرفداران که به طور تصادفی انتخاب شده اند باید بلیط خود را در روز از باشگاه میهمان دریافت کنند. هدف در اینجا بستن بازار «خرید به فروش» بود. همه مراحل ساده اما آنهایی که می توانند تفاوت واقعی ایجاد کنند.

اکثر باشگاه‌ها پوسترهایی در استادیوم‌ها دارند که هواداران را تشویق می‌کنند در صورت شنیدن زبان توهین‌آمیز یا تبعیض، به خط کمک پیامک بدهند. با این حال، نحوه برخورد با این مسئله همچنان مشکل ساز است.

یک سفیر هوادار در یکی از باشگاه های لیگ برتر شکایت هایی دریافت کرده است مبنی بر اینکه مهمانداران علناً از شاکی می خواهند که عامل آن را شناسایی کند. داستان مشابهی در مورد یک باشگاه لیگ پایین تر گفته شد. که فوراً ردای گمنامی را از بین می برد و مردم را از آمدن به جلو منصرف می کند.

یکی دیگر از باشگاه های درجه یک دیگر قول می دهد که در مورد زبان ناپسند و توهین آمیز تحمل صفر کند. اما یکی از هواداران خارج از خانه گفت که پس از گزارش یک هوادار خانگی که یک ساعت را با فریادهای فحاشی بر سر هواداران میهمان سپری کرده بود، مهمانداران در ابتدا خاطی را حذف نکردند. تنها زمانی که روی رویکرد عدم تحمل باشگاه تحت فشار قرار گرفت، فرد اخراج شد. این رفتار برای کسانی که بلیت می خرند در سد بین هواداران خانگی و خارج از خانه معمول است.

از تبلیغات قبلی خبرنامه رد شوید

پس از ارتقاء خبرنامه

اینرسی مباشر می تواند مشکل ساز باشد. یکی دیگر از حامیان زن می گوید: «وقتی می گویند تحمل صفر، تحمل صفر نیست. هر چیزی که از مرز عبور کند – خشونت، به طور بالقوه چیزی مانند نژادپرستی – آنها کاری در مورد آن انجام خواهند داد. اما این تحمل صفر در برابر زبان تهاجمی نیست. تقریباً مانند انتظار است.»

هیچ‌کس ممنوعیت کلامی از زبان توهین‌آمیز در فوتبال را پیشنهاد نکرد، اما وقتی هدف اصلی از حضور در این مسابقه فریاد زدن توهین‌آمیز است، مطمئناً این از مرزها می‌گذرد؟

چندین شرکت کننده همچنین بر این باور بودند که باشگاه هایی که از طرفداران محروم دریافت می کنند، دردسر مقاومت را نمی خواهند یا به اندازه کافی فعال تحقیق نمی کنند. یکی از هواداران در یک باشگاه چمپیونشیپ از یک هوادار به دلیل توهین نژادپرستانه به یک بازیکن خبر داد. علیرغم حضور چندین شاهد، آن هوادار همچنان اجازه حضور در مسابقات را دارد.

سپس آهنگ ها وجود دارد. در بهترین حالت، شعارهای فوتبالی می تواند فریادهای شوخ و دل انگیز باشد. اما در بدترین حالت، جنایات ناشی از نفرت هستند. پس از همه گیری، بی اهمیت جلوه دادن جرایم جنسی امری عادی است. همجنس گرا هراسی و نژادپرستی هم همینطور.

باشگاه ها می گویند که مشکل در این است که چگونه می توان به این مسائل نزدیک شد: درخواست های فعال برای توقف و توقف می تواند اثر معکوس داشته باشد. به عنوان مثال، بازیکن سیاهپوستی را در نظر بگیرید که از هوادارانش خواسته بود درباره اندام تناسلی او آواز نخوانند. در عوض، طرفداران خودش بلندتر آواز خواندند. برای والدین، چنین شعارهایی می تواند منجر به سؤالات و گفتگوهای دشوار شود.

باشگاه ها فقط می توانند کارهای زیادی انجام دهند. همه حاضران در فوتبال مردان باید نقش خود را ایفا کنند. اما پیروزی های آسان به رسمیت شناخته نمی شوند، ابتکاراتی مانند آنچه توسط منچسترسیتی اداره می شود یا توسط واتفورد حمایت می شود که سایر باشگاه ها می توانند از آنها پیروی کنند.

باشگاه ها می توانند اطمینان حاصل کنند که تحمل صفر واقعاً به معنای عدم تحمل است. بازی مردان عقب افتاده است و باید به عقب بیفتد.