گوردون لایت فوت، خواننده و ترانه سرای کانادایی در سن 84 سالگی درگذشت | کانادا

خانواده او اعلام کردند گوردون لایت فوت، خواننده و ترانه‌سرا کانادایی که بیشتر برای آهنگ‌های فولک پاپ مانند If You Could Read My Mind و The Wreck of the Edmund Fitzgerald شناخته می‌شود، در سن 84 سالگی درگذشت.

ویکتوریا لرد، روزنامه نگار قدیمی او گفت لایت فوت عصر دوشنبه در بیمارستانی در تورنتو درگذشت.

زمانی که باب دیلن آن را “استعداد کمیاب” نامید، ده ها هنرمند آثار لایت فوت را پوشش داده اند، از جمله الویس پریسلی، باربارا استرایسند، هری بلافونته، جانی کش، آن موری، اعتیاد جین و سارا مک لاکلان.

بیشتر آهنگ‌های او عمیقاً زندگی‌نامه‌ای بودند. آهنگ او در سال 1975 به نام The Wreck of the Edmund Fitzgerald مرگ یک کشتی باری سنگ معدن دریاچه های بزرگ را شرح داد و سه گانه راه آهن کانادا در سال 1966 ساخت راه آهن را به تصویر کشید.

او گفت: “من به سادگی ترانه ها را درباره جایی که هستم و اهل کجا هستم می نویسم.” موقعیت‌ها را می‌گیرم و درباره‌شان شعر می‌نویسم.»

گوردون لایت فوت در حدود 1966
گوردون لایت فوت در حدود 1966. عکس: Michael Ochs Archives/Getty Images

لایت فوت که اغلب به عنوان یک داستان سرای شاعر توصیف می شود، به شدت از تأثیر فرهنگی خود آگاه بود. این نقشی بود که او جدی گرفت.

او در مصاحبه ای در سال 2001 گفت: “من فقط دوست دارم در آنجا بمانم و بخشی از قطب توتم باشم و از مسئولیت هایی که در طول سال ها به دست آورده ام مراقبت کنم.”

لایت فوت شروع به خواندن در گروه کر کلیسای خود کرد و آرزو داشت که یک نوازنده جاز شود. در سن 13 سالگی، او برنده مسابقه استعدادیابی در جشنواره موسیقی Kiwanis شد که در تالار Massey تورنتو برگزار شد.

لایت فوت در مصاحبه ای در سال 2018 گفت: «هیجان حضور در مقابل جمعیت را به یاد دارم. “این یک پله برای من بود.”

او اولین گیتار خود را در سال 1956 نواخت و در ماه های بعد شروع به ترانه سرایی کرد.

در 18 سالگی برای تحصیل موسیقی به مدت یک سال به آمریکا رفت. اما زندگی در هالیوود چندان مناسب نبود و دیری نگذشت که لایت فوت به کانادا بازگشت. او متعهد شد که به تورنتو نقل مکان کند تا جاه طلبی های موسیقی خود را دنبال کند و هر شغلی را که در دسترس باشد، از جمله موقعیتی در بانک، انتخاب کند.

اولین کنسرت او در رستوران فرن بود، یک غذاخوری خانوادگی در مرکز شهر که با احساسات مردمی او سازگار بود.

در سال 1964، او تبلیغات دهان به دهان مثبتی را در شهر به دست آورد و تعداد مخاطبان در حال افزایش بود. در سال بعد، آهنگ لایت فوت به نام I’m Not Sayin در کانادا موفقیت آمیز شد و به انتشار نام او در ایالات متحده کمک کرد.

با پایان یافتن رونق موسیقی محلی در اواخر دهه 1960، لایت فوت در حال انتقال خود به پاپ بود. در سال 1971، او اولین حضور خود را در جدول بیلبورد با فیلم If You Could Read My Mind انجام داد. به شماره 5 رسید و تعدادی جلد تولید کرد.

محبوبیت لایت فوت در اواسط دهه 1970 به اوج خود رسید، زمانی که هم آهنگ و هم آلبوم Sundown او در صدر جدول بیلبورد قرار گرفتند، اولین و تنها باری که او این کار را انجام داد.

لایت فوت در طول سال ها پنج نامزدی جایزه گرمی را دریافت کرد و 17 جایزه جونو، معادل کانادا را به دست آورد.

لایت فوت در طول دوران حرفه ای خود از چندین مشکل سلامتی رنج می برد، از جمله فلج بل، اعتیاد به الکل و پارگی شریان معده که او را در سال 2002 به مدت شش هفته در کما قرار داد.

در سال 1986، او به تالار مشاهیر صنعت ضبط کانادا، که اکنون تالار مشاهیر موسیقی کانادا است، راه یافت. او در سال 1997 جایزه فرماندار کل را دریافت کرد و در سال 2001 به تالار مشاهیر موسیقی کانتری کانادا راه یافت.

آسوشیتدپرس و رویترز در این گزارش مشارکت داشتند