گروههای مدافع حقوق زنان و اتحادیههای کارگری به کیمی بادنوچ نامه نوشتهاند تا از او درخواست کنند که لایحه جدید حمایت از کارگران را لغو نکند و گفتند که قوانین جدید برای مقابله با آزار جنسی «بومی» در محل کار به شدت مورد نیاز است.
انجمن فاوست و باردار سپس اسکرود از جمله گروه هایی بودند که از وزیر بازرگانی خواستند اجازه ندهد این قانون به پایان برسد، پس از اینکه به نمونه نادری از لایحه اعضای خصوصی برای جلب حمایت دولت تبدیل شد.
این قوانین وظیفه قانونی را برای کارفرمایان برای جلوگیری از آزار جنسی در محل کار و محافظت از کارکنان در برابر آزار و اذیت شخص ثالث توسط مشتریان و مشتریان معرفی می کرد.
با این حال، گروهی از همتایان محافظهکار با این لایحه مخالفت کردند، که منجر به گزارشهای متعددی شد مبنی بر اینکه دولت عملاً با پایان دادن به زمان، حمایت خود را متوقف خواهد کرد.
در نامه ای مشترک به بادنوک، نمایندگان 26 سازمان از جمله کریستینا مک آنیا، دبیر کل یونیسون، میک لینچ، دبیر کل RMT و پل نواک، دبیر کل TUC، ادعا کردند که آزار جنسی در محل کار “گسترده است. “، با نگرانی های خاص در مورد محافظت از کارگران در برابر مشتریان و مشتریان.
آنها گفتند نیمی از زنان شاغل آزار جنسی در محل کار را تجربه خواهند کرد و این برای LGBTQ+، زنان معلول و سیاه پوست حتی بالاتر است، اما آنها گفتند که این ارقام “احتمالاً نوک کوه یخ است زیرا 79٪ از زنان تجربیات خود را گزارش نمی کنند”.
آنها تاکید کردند که بیش از نیمی از زنان شاغل در صنعت مهماننوازی و همچنین از هر پنج پرستار سه نفر در حین انجام کار خود آزار جنسی را تجربه کردهاند.
آنها گفتند: «از رسوایی باشگاه رئیسجمهور گرفته تا اتهامات اخیر از CBI، ما میدانیم که آزار و اذیت جنسی بومی است و باید به آن رسیدگی شود.»
وی افزود: «سالها روشن بوده است که اصلاحاتی برای محافظت از زنان شاغل در برابر آزار جنسی لازم است.
«اصلاحات برای حمایت از زنان در محیط کار و ایجاد تغییر فرهنگ لازم برای مقابله با خشونت علیه زنان و همچنین سایر اشکال تبعیض ضروری است. اصلاحات به این معنی است که کارفرمایان باید آزار جنسی را جدی بگیرند و اقدامات پیشگیرانه را برای محافظت از کارگران انجام دهند نه اینکه منتظر وقوع حادثه باشند.
آنها از دولت خواستند که این لایحه را تضمین کند و حمایت های قانونی جدید آن در این جلسه مجلس به مرحله قانون برسد.
اوایل این هفته، ورا هابهاوس، نماینده لیبرال دموکرات، که برای اولین بار این لایحه را معرفی کرد، از دولت خواست تا پس از گذراندن تمام مراحل مجلس عوام، به حمایت خود ادامه دهد و انتظار می رفت که بدون مخالفت از مجلس اعیان عبور کند تا زمانی که به بن بست برسد. در مجلس علیا به دلیل اصلاحات شورشیان.
پنی موردانت، رهبر عوام، به او اطمینان داد که وزرا «در حال تعامل با اربابان خود و دیگرانی هستند که نگرانیهای خود را مطرح کردهاند»، و افزود: «اطمینان خود را از زنده بودن مدیران کسبوکار برای این موضوع انجام میدهیم، و ما تمام تلاش خود را برای این موضوع انجام خواهیم داد. اطمینان حاصل کنید که این اقدامات مهم قابل بررسی هستند.
پس از ارتقاء خبرنامه
پل نواک، دبیر کل TUC، گفت که این لایحه ضروری است زیرا “آزار و اذیت جنسی در مقیاس صنعتی در محل کار در سراسر بریتانیا اتفاق می افتد”.
«زمان بهانه جویی به پایان رسیده است. ما فوراً به تقویت حمایت ها برای محافظت از کارگران نیاز داریم.»
جمیما اولچاوسکی، مدیر اجرایی انجمن فاوست، افزود: «ما باید شاهد تعهد جدی این دولت برای محافظت بهتر از زنان در محل کار باشیم.
این رسوایی نیست که برخی از همتایان محافظهکار با لایحهای که اولین افزایش قابل توجه حمایتها را از زنان پس از جنبش #MeToo ارائه میکند، به بازی سیاسی پرداختهاند. زنان شایسته و مطالبه بهتر هستند. زمان آن فرا رسیده است که این دولت عمل کند.»
سخنگوی واحد برابری دولت گفت: هیچ گونه آزار و اذیت جایی ندارد. لایحه حمایت از کارگران به دنبال تقویت حمایت ها در برابر آزار و اذیت در محیط کار است.
ما از نگرانیهایی که توسط برخی از نمایندگان مجلس در مورد تعادلی که این لایحه بین حفاظت از آزادی بیان و مقابله با آزار و اذیت ایجاد میکند، آگاه هستیم. ما برای رفع این نگرانیها اصلاحاتی را در لایحه انجام دادهایم، اما هر اصلاحیهای را در مجلس از نزدیک بررسی خواهیم کرد.»