یک کارشناس روز جمعه به گاردین گفت، سرباز کهنه‌کار تفنگدار آمریکایی که ثبت شده بود جردن نیلی را قبل از مرگ شبیه‌ساز مایکل جکسون در روز دوشنبه در قفسه‌ای در متروی شهر نیویورک قرار می‌داد، ممکن است با اتهام قتل عمد یا قتل از روی سهل انگاری جنایتکارانه روبرو شود.

ابتدا منبعی با اطلاع از قضیه هویت این کهنه سرباز دریایی را دانیل پنی 24 ساله از وست ایسلیپ، لانگ آیلند تایید کرد. وکلای پنی بعداً پس از انتشار گسترده آن در اواخر روز پنجشنبه توسط کاربران رسانه‌های اجتماعی، با استناد به اطلاعات افرادی که او را در فیلم‌های ویدیویی تلفن همراه از آخرین لحظات نیلی شناختند، نام او را در اختیار خبرگزاری‌ها قرار دادند.

پنی به جرمی متهم نشده است. وکلای او اواخر روز جمعه در بیانیه‌ای تاکید کردند که نیلی زمانی که موکل آنها و هم‌سوارانش برای محافظت از خود اقدام می‌کردند، پنی و سایر مسافران را “به شدت تهدید می‌کرد”.

استیون رایزر و توماس کنیف وکلای دادگستری در بیانیه‌ای گفتند: «دانیل هرگز قصد آسیب رساندن به آقای نیلی را نداشت و نمی‌توانست مرگ نابهنگام او را پیش‌بینی کند».

قتل نیلی بعدازظهر دوشنبه اتفاق افتاد. او در قطار فریاد می‌کشید که گرسنه است و آماده مرگ است که یک ویدیوی چهار دقیقه‌ای که توسط یک روزنامه‌نگار آزاد ضبط شد، نشان داد که سواران دیگر نیلی را به زمین می‌چسبانند و پنی او را در یک خفه می‌گذارند.

پلیس برای یافتن نیلی بیهوش آمد و او در بیمارستان مرده اعلام شد. بازرسان مشخص کردند که او به دلیل فشار دادن گردنش فوت کرده است و مرگ او یک قتل اعلام شد.

افسران پنی را بازداشت کردند، از او بازجویی کردند، اما بدون اینکه او را متهم به جرم کنند، آزادش کردند. این تصمیم اعتراض‌هایی را در ایستگاه‌های مترو و خیابان‌های نیویورک علیه افسران، دادستان‌ها و شهردار اریک آدامز برانگیخت و تظاهرکنندگان مرگ نیلی را هوشیاری مردی سفیدپوست علیه مسافر سیاه‌پوست مترو و رقصنده با استعدادی دانستند که بی خانمانی و همچنین بی خانمانی را تجربه می‌کرد. سلامت روان پس از قتل مادرش در نوجوانی با مشکل مواجه شد.

جوزف جیاکالون، استاد عدالت کیفری در کالج جان جی، در مصاحبه‌ای که روز جمعه انجام داد، گفت که احتمال اتهامات جنایی علیه مردی که به نام پنی شناخته می‌شود، می‌تواند به تصمیم مقامات مربوط باشد که آیا نگه داشتن نیلی برای چند دقیقه در خفه کردن «بیش از حد» است. “.

جیاکالون، یک گروهبان بازنشسته پلیس نیویورک، گفت: “شما برای مدت طولانی اکسیژن کسی را قطع می کنید و ممکن است باعث آسیب جدی یا مرگ شوید.”

در حالی که قانون نیویورک به مردم اجازه می دهد در صورتی که به طور منطقی باور دارند که با یک تهدید قریب الوقوع و مرگبار مواجه می شوند، از زور مرگبار استفاده کنند، جیاکالون گفت که بیماران روانی اظهاراتی مانند صحبت های نیلی 30 ساله را به زبان می آورند، یک اتفاق روزمره در مترو است که اغلب چنین می شود. منجر به برخوردهای مرگبار نشود.

و جیاکالونه گفت که معتقد است محتویات ویدیویی که نیلی را در بند خفه نشان می‌دهد می‌تواند مستحق قتل عمد یا قتل از غفلت باشد.

قتل عمد و قتل از روی سهل انگاری هر دو قتل های غیرعمدی هستند که هنوز غیرقانونی هستند. اما اتهامات آنها کمتر از قتل است که یک قتل عمدی و غیرموجه است.

جیاکالونه گفت، به عقیده او، مرگ نیلی همچنین ناتوانی شهر در ارائه خدمات بهداشتی اجتماعی و روانی کافی را آشکار کرد. به گفته جیاکالونه، هر یک از بیش از 40 بار قبلی که پلیس گفته بود نیلی را دستگیر کرده بود، فرصتی بود تا “کمک مورد نیاز او را دریافت کند”، اما مقامات شهر این فرصت ها را هدر دادند.

جیاکالونه گفت: «کل این وضعیت از بسیاری جهات وحشتناک است.

مقامات نظامی روز جمعه بیانیه ای منتشر کردند که گفتند پنی از سال 2017 به مدت چهار سال در تفنگداران دریایی خدمت کرد. او به درجه گروهبان و همچنین تخصص شغلی تفنگدار رسید و آخرین بار به کمپ لژون در کارولینای شمالی منصوب شد.

در این بیانیه اشاره شده است که پنی در مدت حضورش در تفنگداران دریایی مدال های مختلفی دریافت کرده است.

یکی از وکلای پنی، کنیف – کهنه سرباز جنگ عراق – در مقابل دادستان منطقه منهتن، آلوین براگ، ناموفق شرکت کرد و علیه قوانین اصلاحات وثیقه که پیروز انتخابات از آن حمایت کرد صحبت کرد.

به نقل از یک منبع، شبکه خبری تلویزیونی WABC روز جمعه گزارش داد که هیئت منصفه می تواند به زودی در هفته آینده تعیین کند که آیا اتهامات جنایی باید در قتل نیلی ارائه شود یا خیر.

پدر نیلی، آندره زاخاری، به نیویورک دیلی نیوز گفت که امیدوار است پنی متهم شود.

زاخاری گفت: “من فقط می خواهم کاری انجام شود.” “چیزی باید انجام شود.”

وکلای پنی در بیانیه خود به عزیزان نیلی ابراز همدردی کردند و همچنین او را دارای “سابقه رفتار خشونت آمیز و نامنظم” توصیف کردند.

در بیانیه Raiser and Kenniff آمده است: “برای مدت طولانی، کسانی که از بیماری روانی رنج می برند با بی تفاوتی برخورد می کردند.” ما امیدواریم که از این تراژدی هولناک، تعهد جدیدی از سوی مقامات منتخب ما برای رسیدگی به بحران سلامت روان در خیابان‌ها و متروها حاصل شود.»