نیوزیلند بزرگترین پروژه کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در تاریخ خود را اعلام کرده است، انتقال از زغال سنگ به برق تجدیدپذیر در کارخانه بزرگ فولاد این کشور در اقدامی که دولت می‌گوید معادل خروج 300000 خودرو از جاده است.
دولت 140 میلیون دلار برای نصف کردن زغال سنگ مورد استفاده در کارخانه فولاد گلنبروک برای بازیافت ضایعات فولاد هزینه خواهد کرد و این انرژی تولیدی را با یک کوره برقی جایگزین خواهد کرد. این کارخانه 160 میلیون دلار به هزینه پروژه کمک خواهد کرد.
در حال حاضر، این شرکت فولادی 2 درصد از کل گازهای گلخانه ای نیوزیلند را از طریق سوزاندن شدید زغال سنگ برای ذوب ماسه های غنی از آهن به محصولات فولادی تشکیل می دهد. پروژه جدید به جای آن یک کوره قوس الکتریکی 300 میلیون دلاری برای ذوب آهن قراضه نصب خواهد کرد. این برق از طریق انرژی های تجدیدپذیر از طریق شبکه ملی نیوزلند تامین می شود که عمدتاً از انرژی باد، آبی و زمین گرمایی تامین می شود.
کریس هیپکینز، نخست وزیر، گفت که این پروژه «هر کاری را که تا به امروز انجام داده‌ایم کوتوله می‌کند».
او گفت: «این اندازه این پروژه نشان می‌دهد که دولت تا چه اندازه در مورد کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای نیوزیلند در سریع‌ترین زمان ممکن جدی است. به تنهایی 1 درصد از کل انتشار سالانه کشور را از بین می برد.»
دولت می گوید این طرح سالانه 800000 تن انتشار گازهای گلخانه ای نیوزیلند را کاهش می دهد. این معادل حذف کل ناوگان خودروی کرایست چرچ، یکی از بزرگترین شهرهای نیوزلند، از جاده است.
برای درک مقیاس این پروژه، این پروژه به تنهایی میزان انتشار گازهای گلخانه ای بیشتری را نسبت به 66 پروژه دیگر کاهش می دهد [government-funded emissions-reduction] مگان وودز، وزیر انرژی و منابع گفت: پروژه هایی که ما تا به امروز تایید کرده ایم. کوره برقی قرار است تا سال 7-2026 راه اندازی شود.
پروفسور جیمز رنویک، کارشناس تغییرات اقلیمی، از دانشگاه ویکتوریا، به گاردین گفت که این پروژه “بسیار مهم” و “خبر بزرگ” برای اهداف انتشار گازهای گلخانه ای کشور است. او گفت: «این بزرگترین کاهش در انتشار گازهای گلخانه‌ای ملی خواهد بود که وارد عمل شود. با این حال، رنویک افزود، “کارهای بیشتری برای انجام دادن” وجود دارد.
او گفت: “یک درصد از انتشار ملی عالی است، اما ما باید 100٪ کاهش دهیم.” “ما باید کار بسیار بیشتری انجام دهیم.”
جیمز شاو، وزیر آب و هوا گفت: این طرح نیوزلند را در موقعیت بسیار بهتری برای رسیدن به هدف آب و هوایی خود یعنی کربن صفر خالص تا سال 2050 قرار خواهد داد.
این طرح نشان‌دهنده گامی مهم در نیوزلند است که در واقع انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را کاهش می‌دهد – در مقابل خرید جبران‌کننده درختکاری برای رسیدن به صفر خالص.
در آوریل، کمیسیون آب و هوا هشدار داد که اتکای شدید این کشور به کاشت درخت برای جبران آلودگی کربن، برنامه‌های بلندپروازانه این کشور برای رسیدن به انتشار خالص صفر تا سال 2050 را تهدید می‌کند. دستیابی به کاهش خالص انتشار عمدتاً از طریق کاشت درختان در طولانی مدت غیرممکن است. کارشناسان هشدار داده اند که جنگل ها در اثر آتش سوزی یا آب و هوای شدید نابود می شوند و کربن را برای همیشه ذخیره نمی کنند.
در حالی که سهم کلی نیوزیلند در انتشار جهانی کم است، انتشار ناخالص سرانه آن بالا است. براساس داده‌های سال 2018، نیوزلندی‌ها گازهای گلخانه‌ای معادل 16.9 تن دی اکسید کربن تولید می‌کنند که بیش از دو برابر نرخ سرانه بریتانیا است. این کشور همچنین یکی از بدترین عملکردهای جهان در زمینه افزایش انتشار بوده است.
رنویک گفت: «ما نمی‌توانیم راه خود را برای خروج از معضل تغییرات آب و هوایی ایجاد کنیم. ما باید بر کاهش ناخالص گازهای گلخانه ای به جای خالص تمرکز کنیم.
شاو گفت که این قرارداد 5.3 درصد از کاهش انتشار گازهای گلخانه ای مورد نیاز تحت بودجه دوم انتشار گازهای گلخانه ای نیوزیلند را که دوره 2026-2030 را پوشش می دهد، و 3.4 درصد در بودجه سوم انتشار گازهای گلخانه ای 2031-2035 را شامل می شود.