تحقیقات نشان میدهد که افراد چاق قبلی که تا حد وزن مناسب لاغر میشوند، همچنان در معرض خطر مرگ زودهنگام هستند، زیرا احتمال بیشتری دارد که با سلامت روان خود دست و پنجه نرم کنند.
این مطالعه فرضیه «اسکار وزن» را آزمایش میکند، که این نظریه را مطرح میکند که چاقی گذشته میتواند میراث منفی بر سلامت روانی فعلی فرد بگذارد. این می تواند پیامدهای سلامتی معناداری مانند افسردگی و اضطراب به همراه داشته باشد.
این مطالعه نشان داد که سابقه چاقی خطر مرگ زودهنگام را حدود یک سوم افزایش می دهد و به این نتیجه رسید که چاقی بدون توجه به وزن فعلی فرد می تواند اثرات ماندگاری بر سلامت روان داشته باشد.
این تحلیل که در کنگره اروپایی چاقی در دوبلین ارائه شد، نشان میدهد که چاقی گذشته با علائم افسردگی بیشتر همراه بوده است. این علائم افسردگی شامل ناامیدی، اضطراب، تنهایی و بدبینی است.
دکتر I Gusti Ngurah Edi Putra از دانشگاه لیورپول، که این مطالعه را رهبری کرد، گفت: “برخی از مطالعات قبلی نشان داد که برخی از افرادی که وزن خود را کاهش داده اند و دیگر به عنوان چاقی طبقه بندی نمی شوند، همچنان می ترسند به دلیل داشتن چاقی قبلی مورد انگ قرار بگیرند.
این امر ما را به این فرضیه سوق داد که چاقی گذشته ممکن است اثرات روانشناختی درازمدتی داشته باشد که حتی پس از اینکه افراد دیگر به عنوان افراد دارای چاقی طبقه بندی نمی شوند، ادامه می یابد.
ما این فرضیه جدید “اسکار وزن” را آزمایش کردهایم و یافتههای اولیه خود را در ECO ارائه میکنیم.
محققان اطلاعات مربوط به وزن گذشته و فعلی، قد، علائم افسردگی و سایر شاخص های سلامت روانی و مرگ و میر را از مجموعه داده های بزرگی از مردم ایالات متحده بررسی کردند.
آنها از داده های 29047 نفر از نظرسنجی ملی سلامت و تغذیه (NHANES) و 11998 نفر از مطالعه بهداشت و بازنشستگی (HRS) استفاده کردند.
سابقه چاقی خطر مرگ زودهنگام را تا حدود 30 درصد افزایش می دهد (31 درصد در NHANES و 34 درصد در HRS)، مستقل از وضعیت وزن فعلی.
این تحلیل که توسط شورای تحقیقات اقتصادی و اجتماعی بریتانیا تامین شد، از افرادی که با چاقی زندگی میکردند خواستار دریافت حمایت ذهنی و روانی مداوم، حتی پس از کاهش وزن شد. این مطالعه همچنین این فرض را داشت که کاهش وزن باید بار روانی چاقی را بهبود بخشد.
پوترا افزود: «یافتههای ما نشان میدهد که چاقی ممکن است از نظر روانشناختی «اسکار» باشد و این «اسکارهای» روانشناختی ممکن است خطر مرگ زودهنگام را افزایش دهد.
حصول اطمینان از دریافت حمایت روانی افراد چاق، حتی پس از کاهش وزن، ممکن است خطر ابتلا به بیماری های بعدی را کاهش دهد.
توجه به این نکته مهم است که این یافتههای اولیه، که هنوز منتشر نشدهاند، مبتنی بر دادههای مشاهدهای هستند و بنابراین ما نمیتوانیم علیت را ایجاد کنیم، فقط ارتباط برقرار کنیم. تحقیقات بیشتر برای تأیید یافتههای ما اکنون مورد نیاز است.»
مطالعات قبلی نشان داده است که افراد مبتلا به چاقی می توانند “شرم وزن” و انگ توسط متخصصان مراقبت های بهداشتی از جمله پزشکان و پرستاران را تجربه کنند که منجر به احساس اضطراب و افسردگی می شود.
مطالعه ای که در سال گذشته توسط دانشگاه کالج لندن انجام شد، 25 مطالعه قبلی در مورد “انگ وزن” را که در کشورهای مختلف انجام شده بود، شامل 3554 متخصص بهداشت بررسی کرد.
آنها شواهد گستردهای از تعصب شدید وزن پیدا کردند، از جمله این باور که بیمارانشان تنبل هستند، خود کنترلی ندارند، زیادهروی میکنند، متخاصم هستند، ناصادق هستند، بهداشت ضعیفی دارند و از راهنماییها پیروی نمیکنند، در میان طیف وسیعی از کارکنان بهداشتی.