Eibhlin Priestley دو ماه در یک سفر تحقیقاتی به سودان بود که جنگ در خارطوم آغاز شد. کاندیدای دکترا در حال آماده شدن برای ترک آپارتمانش برای مصاحبه بود که شریک زندگی اش که از آلمان به آنجا آمده بود، صدای بلندی از بیرون شنید که به زودی متوجه شدند که صدای شلیک گلوله و انفجار بوده است.
پنجره ها را با تشک و اثاثیه پوشاندند و چهار روز در آپارتمان ماندند. دمای هوا در روز به 40 درجه می رسید و برق و آب لوله کشی نداشتند و آب شرب محدودی داشتند.
در شب هوا تاریک بود و آنها می توانستند درگیری های شدید را از نزدیک بشنوند. پس از شلیک گلوله از پنجره آشپزخانه آنها، آنها با همسایه های طبقه پایین و خانواده دیگری به خانه رفتند.
درگیری در سودان بین ارتش سودان و نیروی شبه نظامی اصلی این کشور، نیروهای پشتیبانی سریع (RSF) است. از زمان آغاز درگیری ها در اواسط آوریل، حداقل 420 نفر کشته و هزاران نفر دیگر زخمی شده اند. بیش از نیمی از کشته شدگان غیرنظامی هستند.
پریستلی 30 ساله و شریک زندگی اش چندین روز با خانواده ها در طبقه پایین ماندند تا اینکه تصمیم گرفتند آنجا را ترک کنند و پیشنهاد کردند هر دوی آنها را با خود ببرند. او تصمیم گرفت بماند – آنها منتظر یک پیکاپ بودند که توسط شرکت بیمه او سازماندهی شده بود. اما به راننده اجازه عبور داده نشد، بنابراین این زوج با خانواده صاحبخانه اش نقل مکان کردند. وقتی آنها پیشنهاد کردند که این زوج را با خود به قسمت امنتری از شهر در جنوب خارطوم ببرند، تصمیم گرفتند بروند: آنها گزارشهایی شنیده بودند که سربازان RSF شروع به ورود به خانههای غیرنظامی کردهاند.
«سپس ما از آنجا عبور کردیم [Khartoum 2, a neighbourhood close to some of the fiercest fighting] و فقط پر از RSF بود، آنها در هر خیابان بودند و جاده ها را ردیف می کردند. RSF ماشین را متوقف کرد.
و سپس یکی از سربازان گفت که از قیافه شریکم خوشش نمی آید و او را از ماشین بیرون کشید. او میگوید مرد به شریک زندگیاش در پشت دیوار دستور داد و گفت: «بهطور واضح نشان داد که قصد دارد به او شلیک کند».

پدر خانواده ای که آنها با آنها بودند، موفق شد با سرباز صحبت کند – او بعداً توضیح داد که ممکن است فکر می کرد شریک زندگی او اهل مصر است که به ارتش سودان نزدیک است.
گروه به خانه ای در جنوب خارطوم رسیدند و در آنجا منتظر راننده بودند. او میگوید: «هر وقت درها، کوبیدن یا صداهای بلند را میشنیدیم، میپریدیم.
پس از چند روز، راننده ای که توسط شرکت بیمه پریستلی سازماندهی شده بود، توانست او و شریک زندگی اش را ببرد و به فرودگاه ببرد.
پرواز تخلیه آنها از خارطوم توسط دولت آلمان سازماندهی شده بود، اما سرنشینان هواپیما از ملیت های مختلف بودند. همچنین یک پرواز هلندی و سوئدی وجود داشت که او میتوانست آن را ببرد.
پریستلی هم تابعیت بریتانیایی و هم ایرلندی دارد، اما اگر فقط به دولت بریتانیا برای کمک متکی بود، او میگوید: «هنوز منتظر بودم. او پس از خروج ایمن از سودان و رسیدن به پایگاه نظامی در اردن، پیامی از سوی دولت بریتانیا دریافت کرد که در آن هشدار داده بود که در آینده تخلیه خواهد شد.
وزارت خارجه بریتانیا به او گفته بود که مطمئن نیستند که آیا او در میان تخلیهها قرار میگیرد، زیرا او با پاسپورت ایرلندی خود به سودان سفر کرده بود.
برای دریافت این، یک هشدار پیش از امروز، آنها چهار روز از اتحادیه اروپا عقب هستند، که واقعاً تکان دهنده است.

خانوادهای که به او کمک کردند در آنجا ماندند – آنها اعضای خانوادهشان را در ایالتهای دیگر سودان داشتند و قصد داشتند در صورت گسترش درگیری به آنجا نقل مکان کنند.
او میگوید: «در تمام مدتی که در سودان بودهام، همه کسانی که ملاقات کردهام بسیار سخاوتمند و مهماننواز بودهاند. حمل دو خارجی برای آنها یک خطر بود.»
وقتی شریک زندگی او از خانواده برای حفظ امنیت آنها تشکر کرد، پدر پاسخ داد که این وظیفه او بوده است.