Dمیترو مولدوانوف با صدایی که مانند یک ضربه بلند بود از خواب بیدار شد. ساعت 4 صبح 24 فوریه 2022 بود و ارتش روسیه به تازگی به اوکراین حمله کرده بود. من به پنجره بالکن خود نگاه کردم و یک هواپیما دیدم. انفجارهایی بود. او به یاد می آورد که موج فشار را احساس کردم.

مولدوانوف که در کنار یک فرودگاه نظامی در شهر بندری میکولایف در جنوب زندگی می کرد، یک شات ودکا را پایین آورد و به خیابان رفت. همسایه ها با سطل زباله و لاستیک سنگر می ساختند. بین آنها، آنها سه تفنگ شکاری و چند کوکتل مولوتف جمع کردند – برای متوقف کردن یک تانک دشمن کافی نبود.

او گفت که وقتی آن روز به خانه بازگشت، احساس “بسیار انقباض” داشت. «فکر می‌کردم زندگی‌ام به پایان می‌رسد. شروع کردم به نقاشی سپس آرام شدم.»

مولدوانوف نقاش پیشرو ابتدایی اوکراین است. بوم‌های رنگارنگ در مقیاس بزرگ او سرشار از نمادگرایی است و پر از پیکره‌های حیوانات فریبنده – شیر، پلنگ و ببر است. تابلویی که او روی آن کار می کرد زمانی که روسیه حمله تمام عیار خود را آغاز کرد، عنوان شنیدن گرگ ها را داشت. سه آهو را نشان می دهد که یکی از آنها سرش پایین است و شاخ هایش پایین است.

اثر دیگری هنرمند را در حالی که آتش در اطراف او فرو می ریزد، با دمپایی فرش روی صندلی نشان می دهد. افراد کوچک فرار می کنند، یکی از آنها کالسکه را هل می دهد. ساختمان ها می سوزند. در سمت راست قاب یک ببر راه راه سبز وجود دارد که خاکستر می ریزد. مجسمه های نیم تنه حاکمان روسیه – ایوان مخوف، پتر کبیر و لنین وجود دارد. ولادیمیر پوتین، یک سر بریده وحشتناک به آنها پیوسته است.

سبک مولدوانوف وحشت های جنگ را به شیوه ای چشمگیر و بسیار بدیع به تصویر می کشد. مهاجمان روسی به صورت موجوداتی کوچک و کابوس‌وار ظاهر می‌شوند: مارهای چند سر و یک حیوان تانک با تفنگی برای پوزه. موشک‌هایی که با Z مشخص شده‌اند – نماد تهاجم مسکو – در آسمان قهوه‌ای رنگ می‌چرخند. یک جنگجوی قزاق با پنج بازو می رقصد و شیاطین کوچک را زیر پا می گذارد.

پوتین شیطان است، مفیستوفل. زمانی که او برود، نبردی عظیم در مسکو برای قدرت خواهد بود.» پوتین تمرکزی است از آنچه روس ها به آن اعتقاد دارند. آن‌ها قرن‌ها تلاش کرده‌اند تا هویت اوکراینی را از بین ببرند، از آن زمان تاکنون [the Cossack leader] بوهدان خملنیتسکی. من سعی می کنم معنای این فاشیسم روسی را توضیح دهم.»

این هنرمند سبک خود را نمادگرایی توصیف می کند. یکی از الهام‌بخش‌ها نقاش گرجی اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، نیکو پیروسمانی بود. یکی دیگر از هانری روسو پست امپرسیونیست فرانسوی. در سال 1988، زمانی که مولداویف در اودسا هنر می خواند، سبک غالب رئالیسم شوروی بود. از دانش‌آموزان انتظار می‌رفت که با استفاده از تکنیک آکواریل سبک آبرنگ تولید کنند.

در عوض، او در گواش کار کرد، رسانه ای جسورتر. من یک آدم جنوبی هستم. ما عاشق رنگ‌های روشن و زنده هستیم.» پایان اتحاد جماهیر شوروی و طلوع استقلال مدرن اوکراین به هنرمندان اجازه داد تا با فرم های جدید از جمله سوررئالیسم و ​​انتزاع آزمایش کنند. مولدوانف با تزئین مغازه ها و مشاغل امرار معاش می کرد و مدتی به عنوان یک سازنده کار می کرد.

در هفت سال گذشته، او یک هنرمند تمام وقت بوده است. او یک کلبه در دهکده ماهیگیری پاروتنیه در 25 مایلی (40 کیلومتری) جنوب میکولایف خرید. در همان نزدیکی، اولبیا، یک سکونتگاه یونانی در دریای سیاه است که در قرن ششم قبل از میلاد تأسیس شد، و اکنون یک اثر ملی است. قبل از جنگ، مولدوانوف در ساحل آن شنا می کرد. او با خرده‌های کوزه‌ها و آمفوره‌های باستانی برمی‌گشت.

مولدوانوف گفت که این تهاجم خلاقیت او را برانگیخته است. من هر روز نقاشی می کشم. من 56 ساله هستم. حواسم هست که زمان در حال اتمام است. او گفت که برای تقلید از پل گوگن، که در تاهیتی به دنبال الهام بود، به یک مکان روستایی نقل مکان کرده است. “من اینجا خوشحالم. من متواضعانه زندگی می کنم. این پلی‌نزی فرانسوی من است.

بوم های الهام گرفته از جنگ او در پایتخت های اروپایی به نمایش درآمده و در حال حاضر در خانه اوکراین در کپنهاگ به نمایش گذاشته شده است. هنگامی که درگیری آغاز شد، ساکنان کیف در زیرزمین گالری Ya که نمایشگاه مولداویوف را برگزار می کرد، پناه گرفتند. در کاتالوگ نمایش به کارهای او اشاره شده است آرت بروت، یا هنر بیگانه، و اظهاراتی در مورد “برخورد مسحور کننده اسطوره ها و توطئه های کلاسیک”.

پلاکاردهای مارکسیستی در ساخته های او راه پیدا کرده اند. مولدوانوف گفت که در سن 15 سالگی پس از فهمیدن اینکه اتحاد جماهیر شوروی “یک گولاگ غول پیکر” است، به دشمن کمونیسم تبدیل شد. یک «فرزند از پرسترویکاوی در تظاهراتی در میکولایف علیه رئیس جمهور اوکراین، ویکتور یانوکوویچ، طرفدار کرملین شرکت کرد. یانوکوویچ در سال 2014 پس از تیراندازی نیروهای امنیتی به معترضان ضد دولتی از کشور گریخت.

مولدوانوف ایدئولوژیست های روسی را مسئول این جنگ می داند. نقاشی ای که در پاییز گذشته انجام شد، فیلسوف فاشیست الکساندر دوگین، کارگردان فیلم نیکیتا میخالکوف و روحانی ارتدکس روسی آندری کورایف را به صورت چهره های درهم بر روی پاهای جانوران نشان می دهد. «این افراد بر مغز میلیون‌ها روس تأثیر می‌گذارند. میخالکوف کارگردان بزرگ و خوکی است. خیر و شر در کنار هم هستند.»

ارتش روسیه بیشتر سال گذشته روستای مولداویف، پاروتنیه، با جمعیت 1500 نفری را بمباران کرد و موشک هایی را از شهر اشغالی استانیسلاو شلیک کرد. آنها بر روی مصب رودخانه باگ جنوبی که به دریای سیاه می ریزد سفر کردند. یک مهمات خوشه ای در نزدیکی کاخ فرهنگ و یادبود جنگ شوروی روستا فرود آمد. یک مرد مرد. زمانی که روس ها شهر خرسون را رها کردند و از رودخانه دنیپرو عقب نشینی کردند، گلوله باران در نوامبر گذشته متوقف شد.

مولدوانوف گفت که او خوشبین است که نیروهای مسلح اوکراین بتوانند به زودی مناطق بیشتری را در یک حمله متقابل آزاد کنند. در این بین، او به نقاشی ادامه خواهد داد. او گفت: «مسکو برای سه قرن سرزمین ما را اشغال کرده است. من امیدوارم که سرزمین خود را پس بگیریم و در عین حال ذهن خود را از نفوذ روسیه آزاد کنیم.»