تیاینجا باید همیشه محلی برای افشاگری های ضروری از داخل دولت ها باشد. این روزنامه همیشه مسئول این اصل خواهد بود. با این حال، نشت ها نیز مسائل جدی هستند که یک دولت را به چالش می کشند. در یک مورد به خصوص جدی، یا در یک زمان خاص، مانند در طول جنگ، نشت اطلاعات می تواند به دشمن کمک کند، متحدان را ناامید کند، روحیه را تضعیف کند و حداقل به طور بالقوه، تعادل نظامی را تغییر دهد و زندگی را در معرض خطر قرار دهد.
افشای اسناد اطلاعاتی بسیار محرمانه ایالات متحده که برنامه‌هایی برای کمک به جنگ اوکراین علیه روسیه را پوشش می‌دهند، چه از نظر محتوا و چه در زمینه، بی‌تردید جدی است. در اوکراین، ناتو در بحبوحه جدی ترین درگیری در یک نسل است. جدیت ذاتی افشای اطلاعات توسط عوامل دیگری از جمله جزئیات و اعداد موجود در آنها، وسعت توزیع آنلاین اسرار، از جمله برای دشمنان احتمالی، مدت زمانی که در دسترس بوده اند، و احتمال اینکه مطالب به بخشی تبدیل شود، افزایش می یابد. از یک کمپین اطلاعات نادرست
این کیس دارای ویژگی های خاصی است که آن را از نشت های مشهور در زمان های قبل متمایز می کند. هیچ پیشنهادی – هنوز – وجود ندارد که نشت اطلاعات کار جاسوسان خارجی باشد. به نظر نمی رسد که آنها کار یک افشاگری باشند که به دنبال افشای یک رسوایی هستند، همانطور که در پرونده اسناد پنتاگون در طول جنگ ویتنام، یا در افشای برنامه های جاسوسی ایالات متحده توسط ادوارد اسنودن اتفاق افتاد. هیچ مدرک محکمی وجود ندارد که نشان دهد افشاکننده معتقد است، همانطور که در طول ویکی لیکس اتفاق افتاد، این مطالب باید به دلیل آزادی اطلاعات یا دلایل دیگر در اختیار عموم قرار گیرد.
در عوض، شواهد به سمت و سویی معاصرتر و نگران‌کننده‌تر اشاره می‌کنند. این درز در شبکه اجتماعی Discord توسط یک مقام مرد جوان در گارد ملی هوایی ماساچوست منتشر شد. در تاریخچه جاسوسی و همچنین تیراندازی های دسته جمعی اخیر، نمونه هایی از مردان جوان نسبتا ناشناس وجود داشته است که تا حدی برای افزایش عزت نفس خود حوادث بزرگی را به راه انداخته اند. جک تکسیرا، که این هفته در بوستون دستگیر و متهم شد، 21 ساله است و به اسلحه، بازی و میم های نژادپرستانه علاقه مند است. پیشنهاد شده است که او اسناد پنتاگون خود را منتشر کرد تا اهمیت خود را به نمایش بگذارد و دیگران را در گروه چت بازی آنلاین که او شخصیت اصلی آن بود تحت تأثیر قرار دهد.
دو سؤال بزرگ در زمینه سیاست عمومی بلافاصله مطرح می شود. یکی این است که چگونه فردی مانند Teixeira در زنجیره غذایی اطلاعاتی پایینی می تواند چنین موادی را به دست بیاورد. بخشی از پاسخ، حجم غیرقابل مدیریت موادی است که در اختیار دولت ایالات متحده است. برای دهه‌ها، ادعاهایی مبنی بر اینکه سازمان‌های اطلاعاتی آنقدر متورم، کند و پیچیده بودند، وجود داشت که نمی‌توانستند، از جمله برای خودشان، در مورد اینکه چه چیزی باید محرمانه باشد و چه کسی باید به آن دسترسی داشته باشد، روشن باشد. انقلاب دیجیتال این فرآیند را حتی کوهستانی‌تر کرد. اما، همانطور که وقایع از ویکی لیکس تا این افشاگری های پنتاگون نشان می دهد، سیستم های دولتی برای هدف مناسب نبوده اند.
موضوع دیگر میزان خسارت است. مهمترین جنبه از دیدگاه اروپایی، تردیدهایی است که در مورد توانایی اوکراین برای دفاع از خود در برابر نیروی هوایی روسیه مستند شده است. آن اطلاعات هرگز نباید به این شکل در انظار عمومی دیده می شد. این می تواند نشان دهد که ذخایر کم تسلیحات اوکراین به این معنی است که انجام حمله بهاری مورد انتظار آن دشوار خواهد بود و کیف را در برابر حملات متقابل روسیه بسیار آسیب پذیر می کند. این ممکن است به معنای تهاجمی کمتر قاطع و در عوض، درگیری طولانی مدت با شدت کمتر باشد. اگر نتیجه این باشد، پس این درزها مسیر تاریخ را نیز تغییر داده است.