درگذشت کریستوفر گانینگ | موسیقی

کریستوفر گانینگ آهنگساز، که در سن 78 سالگی بر اثر سرطان کلیه درگذشت، هم در دنیای سینما و تلویزیون و هم در سنت کلاسیک سمفونیک با اطمینان یکسان عمل کرد. موسیقی ای که بیشتر به خاطر آن شناخته می شود موسیقی سریال طولانی مدت آگاتا کریستی با بازی دیوید ساچت است که برای آن در سال 1989 برنده جایزه بفتا شد و برای حدود 40 قسمت از آن موسیقی تصادفی ساخت.

گانینگ به یاد می آورد که او سه ملودی نامزد برای آهنگ امضای همه جا نوشت تا تهیه کننده برایان ایستمن در نظر بگیرد. گزینه سوم به عنوان بهترین گزینه انتخاب شد که روح اواخر دهه 1920 و 30 را با جنبه کمی تیره تر شخصیت کارآگاه بلژیکی ترکیب می کند. این تم توسط استن سولزمن، نوازنده ساکسیفون جاز، در تنوع های متعددی در سرتاسر سریال اجرا شد.

در دهه 1979، گانینگ موفق شد در نوشتن موسیقی برای تبلیغات، از جمله کمپین جهانی مارتینی (“درست”)، که برای آن سه جایزه کلیو و شکلات جادوی سیاه را به دست آورد. او از دهه 80 تا 2014 برای بسیاری از تولیدات تلویزیونی و فیلم های موفق موسیقی ساخت.

در پرده کوچک، در کنار پوآرو، از جمله پورترهاوس آبی (1987)، میدلمارچ (1994) – او برای هر کدام جایزه بفتا گرفت – آخرین درام های دنیس پاتر کارائوکه و لازاروس سرد (1996) و مجموعه باغبانی و قتل رزماری و آویشن. (2003-06).

او موسیقی فیلم‌های «وقتی نهنگ‌ها آمد» (1989، فیلمبرداری آن را در هنگام تعطیلات خانوادگی در جزایر سیلی، آتش‌نور (1997) و فیلم زندگی‌نامه ادیت پیاف La Môme نوشت. La Vie en Rose (2008)، برنده چهارمین بفتای خود و همچنین جایزه شیر چک.

آخرین آهنگ گانینگ برای فیلم جنجالی گریس موناکو (2014) بود، پس از آن او روی نوشتن موسیقی کنسرت به سنت کلاسیک تمرکز کرد، اولین عشق او به عنوان آهنگساز.

او از دهه 80 برای اجرای زنده آثاری تولید می کرد، چه اپراهای کودکان – سیاره رنگین کمان (1983). خاله ویتا (1997) – پیش درآمدهای پیانو، یک کوارتت زهی (1997، بازبینی شده در سال 2005) و پرتره سمفونیک یورکشایر گلوری (1989)، به سفارش تلویزیون یورکشایر برای یک مستند بدون روایت (پارتیتور ضبط شده توسط ارکستر فیلارمونیک سلطنتی لیورپول).

کار موفقیت آمیز کنسرت او کنسرتو ساکسیفون در سال 1998 روی پل هانگرفورد بود که توسط جان هارل ضبط شد و مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. این اولین کنسرتو از 10 کنسرتو بود، از جمله آثاری برای پیانو (2001)، کلارینت (2009)، فلوت (2010، به علاوه تک موومان روح کوه، 2014)، گیتار (2011)، ویولن (2012، به علاوه پوآرو). فانتزی از همان سال) و ویولن سل (2013).

کنسرتو اوبوئه او در سال 2009 برای دختر ابواییستش Verity نوشته و ضبط شده است. آثار دیگر شامل چندین شعر ارکسترال – طوفان (2002)، سفر شبانه (2012) و پرواز پرنده (2016) – الهام گرفته از دنیای طبیعی بود که نگرانی برای آن در طول زندگی او چه در موسیقی و چه در مراقبت از باغش ثابت بود.

با این حال، مهم‌ترین سهم ماندگار او در رپرتوار کنسرت، دنباله‌ای از 13 سمفونی او بود، اولین مورد در یک موومان تکی شبانی-دراماتیک که در سال 2001 ساخته شد و شماره 13 در سال 2020 تکمیل شد. اکثر آنها توسط لیبل‌های مختلف ضبط شده‌اند، دو سمفونی بهترین آنها تک موومان شماره 10 (2016) است، که در آن احترام زیاد او به موسیقی سیبلیوس را می توان بدون اینکه صدایی شبیه به استاد فنلاندی داشته باشد، و شماره 12 (2018)، نمونه نادری از دو ساختار واقعا متقاعد کننده است. -سمفونی حرکت

دیوید ساچت در نقش هرکول پوآرو در رویا، اپیزودی در سال 1989 در سریال آگاتا کریستی ITV.
دیوید ساچت در نقش هرکول پوآرو در رویا، اپیزودی در سال 1989 در سریال آگاتا کریستی ITV. عکس: آی تی وی

کریستوفر که در چلتنهام، گلوسسترشر به دنیا آمد، پسر الکسیس، پیانیست و معلم متولد آفریقای جنوبی، و جانت (نی بنت)، که شاگرد الکسیس بود، بود. خانواده بعداً به هندون در شمال غربی لندن نقل مکان کردند. کریستوفر که با برادر و خواهر بزرگترش در خانه ای کوچک و نیمه مجزا محصور در موسیقی بزرگ شد، از سنین پایین شروع به آهنگسازی کرد، حتی قبل از اینکه بتواند به درستی موسیقی بخواند. او در مدرسه گرامر شهرستان هندون تحصیل کرد و به تحصیل در رشته آهنگسازی، پیانو و سازهای کوبه ای در مدرسه موسیقی و درام گیلدهال ادامه داد، جایی که معلمان او شامل سر ریچارد رادنی بنت، ادموند روبرا ​​و برایان تروول موسیقی شناس بودند.

رویکرد گسترده گانینگ به آهنگسازی از نمونه بنت پیروی کرد که آثارش شامل سه سمفونی و یک کنسرتو پیانو، به علاوه موسیقی بسیار موفق برای قتل در قطار سریع السیر شرق بود. او همچنین یک پیانیست مشهور جاز بود. زمانی که گانینگ در 20 سالگی خود بود، این زوج در ساخت موسیقی فیلم نیکلاس و الکساندرا در سال 1971 با یکدیگر همکاری کردند.

گانینگ هیچ پست آموزشی آکادمیک رسمی نداشت، اما یک مدافع صریح برای حقوق آهنگسازان در PRS بود. او علاوه بر بفتای خود، سه جایزه Ivor Novello را نیز برای Under Suspicion (1991)، مینی سریال تلویزیونی Rebecca (1997) و Firelight دریافت کرد.

در سال 1974، او با آنی فارو، مدیر عامل آژانس موسیقی ایر-ادل ازدواج کرد که با او صاحب چهار دختر به نام‌های اولیویا، پولیانا (نوازنده ضبط که در ضبط‌های موسیقی پدرش ظاهر می‌شد)، وریتی و کلوئه، ازدواج کرد. این ازدواج در سال 1999 منحل شد. در سال 2004، گانینگ با Svitlana Sainko ازدواج کرد.

از او سویتلانا، چهار فرزند و پنج نوه به یادگار مانده است.

کریستوفر گانینگ، آهنگساز، تنظیم کننده و رهبر ارکستر، متولد 5 اوت 1944. در 25 مارس 2023 درگذشت