فعالان سودان پس از اینکه دو داوطلب پزشکی برای روزها توسط افسران اطلاعات ارتش پس از دستگیری از آمبولانسی که در حال رانندگی در شمال خارطوم بودند، بازداشت شدند، ابراز خشم کردند، زیرا حملات هوایی و درگیری ها در سرتاسر پایتخت ادامه داشت.
محمد احمد و محمد جمال هفته گذشته هنگام کار با داوطلبان دیگر برای بازگشایی بیمارستان حاج الصفی در بحری که در بحبوحه درگیری شدید بین ارتش سودان و نیروهای پشتیبانی سریع شبه نظامی (RSF) مجبور به تعطیلی آن شده بود، مفقود شدند.
خانواده‌های این مردان هیچ خبری از داوطلبان مفقودی دریافت نکردند تا اینکه روز یکشنبه، اطلاعات ارتش بیانیه‌ای صادر کرد و مدعی شد که آنها در حین رانندگی یک آمبولانس “دزدیده شده” دستگیر شده‌اند.
این دو مرد روز دوشنبه آزاد شدند، اما نه قبل از تراشیدن سرهای آنها به قصد تحقیر آنها.
فعالان ادعاهای ارتش را رد کردند و گفتند که این دو بخشی از تلاش داوطلبانه برای بازگشایی بیمارستان‌های شهر – که بسیاری از آنها در مناطقی واقع شده‌اند که شدیدترین درگیری‌ها از زمان وقوع خشونت در ماه گذشته را تجربه کرده‌اند، بوده‌اند.
دکتر عطیه عبدالله، سخنگوی سندیکای پزشکان سودان که به دلیل کار داوطلبانه خود نیز تهدید به مرگ شده است، گفت: «این دو جوان به مدت دو هفته برای بازگشایی بیمارستان ها با ما همکاری می کنند. آنها نباید با دستگیری و متهم شدن به کارهایی که انجام داده اند پاداش می گرفتند. این راهی است برای کشاندن نیروهای غیرنظامی به جنگ و دور کردن آنها از وظایفشان.»
حدود 80 درصد از بیمارستان های خارطوم یا قادر به فعالیت کامل نیستند یا به طور کامل تعطیل شده اند. پزشکان محلی، همراه با سازمان بهداشت جهانی (WHO) و کمیته بین المللی صلیب سرخ (ICRC) گفته اند که کل سیستم مراقبت های بهداشتی سودان ممکن است سقوط کند.
در غیاب یک دولت کارآمد، کمیته‌های مقاومت مدنی سودان – گروه‌های سیاسی محلی جدایی‌ناپذیر قیام سال 2019 که به سلطنت دیکتاتور سابق عمر البشیر پایان داد – نقش حیاتی در رساندن دارو به کسانی که در جنگ گرفتار شده‌اند، ایفا کرده‌اند.
تعداد معدودی از پزشکان باقیمانده که ممکن است قادر به کار باشند، مورد تهدید ارتش قرار گرفته اند. دکتر هیبا عمر، اولین رئیس اتحادیه پزشکی سودان، پس از دریافت یک رشته پیام واتس اپ که او را به همکاری با RSF متهم می کرد، مجبور شد مخفی شود و از رسیدگی به بیماران خودداری کند.
ما به دریافت انواع تهدیدها ادامه می دهیم. حتی برخی از مردم به بیمارستان آمدند.» «این مردم عاشق مرگ، خون و زشتی هستند. آنها تحمل دیدن شمع روشن شدن برای دیگران را ندارند. ما تمام تلاش خود را می‌کنیم تا زندگی‌ها را نجات دهیم و طلوع جدیدی خلق کنیم، اما آنها از آن متنفرند.»
عمر در ابتدا فرزندان و شوهرش را از خارطوم به بیرون فرستاد اما برای کمک به مجروحان پشت سر ماند و ابتدا در بیمارستان ستارک النیل کار کرد. آن بیمارستان در میان چندین مواضع RSF قرار دارد و در نهایت در میان رگبارهای موشکی سنگین ارتش مجبور به تعطیلی شد – حتی اگر تعداد زیادی از سربازان مجروح در بیمارانش دیده شوند.
عمر گفت: «اکثر کسانی که دریافت می کنیم پرسنل نظامی هستند، هم از نیروهای RSF و هم از ارتش. “ما اهمیتی نمی دهیم که چه کسی کیست – ما فقط با هر کسی که به کمک ما نیاز دارد رفتار می کنیم.”
عمر سپس به بیمارستان دیگری در شهر نقل مکان کرد، اما پس از گزارش هایی مبنی بر حمله قریب الوقوع RSF مجبور به فرار شد. او گفت: «ما تحت فشار زیادی کار می‌کردیم که اساساً در داخل بیمارستان با کارکنان بسیار محدود و تجهیزات پزشکی محدود زندگی می‌کردیم.