خانوارهای بریتانیایی از دست دادن 19 میلیارد پوند در سال از مزایای رفاهی درخواست نشده | فواید

بر اساس تخمین‌های جدید، میلیون‌ها خانوار بریتانیایی دست‌کم ۱۹ میلیارد پوند در سال از مزایای رفاهی مطالبه‌نشده را از دست می‌دهند، در زمانی که بسیاری از آنها مجبور به استفاده از بانک‌های مواد غذایی یا بدهی‌هایی هستند که با افزایش هزینه‌های زندگی دست و پنجه نرم می‌کنند.

طبق مطالعه‌ای که توسط موسسه مشاوره در عمل انجام شده است، خانوارهای با درآمد پایین‌تر نمی‌توانند مزایا و سایر حمایت‌های نقدی را که واجد شرایط دریافت آن هستند، مطالبه کنند. برخی از خانواده ها ممکن است تا 4000 پوند در سال صرف نظر کنند.

این تحلیل می‌گوید که پیچیدگی محض سیستم مزایا، عدم آگاهی عمومی از حمایت‌هایی که برای خانواده‌ها در دسترس است، و ترس از تلقی شدن توسط دیگران به‌عنوان «حافظان مزایا»، همگی به سطح بالای مزایای بدون ادعا یا مطالبه‌ناپذیر کمک می‌کنند.

تخمین می‌زند که 1.3 میلیون خانوار واجد شرایط هستند، اما از مزایای اصلی در سن کار، یعنی اعتبار جهانی، استفاده نمی‌کنند، که در نتیجه هر سال 7.5 میلیارد پوند بی‌معام می‌شود. تقریباً 3 میلیون خانواده واجد شرایط، ادعای حمایت مالیاتی شورا (2.9 میلیارد پوند) ندارند، در حالی که 5 میلیون خانوار تقریباً 2 میلیارد پوند از حمایت برای قبوض آب، انرژی و پهنای باند را از دست می دهند.

دیون گلانی، مدیر سیاست در عمل، گفت: «این که 19 میلیارد پوند مزایا و حمایت در هر زمانی مطالبه نشده است، چه رسد به بحران هزینه های زندگی، تکان دهنده است. وی افزود: «از دست دادن مزایای واجد شرایط می تواند تفاوت بین خانوارهایی باشد که سرشان را بالای آب نگه می دارند و احساس می کنند در حال غرق شدن هستند.

مشاوران مزایا گفتند که آنها معمولاً پرداخت‌های اضافی نسبتاً کمی را برای مشتریان بین 10 تا 20 پوند در هفته تضمین می‌کنند که با این وجود تأثیری دگرگون خواهد داشت. یکی از مشاوران می‌گوید: «این می‌تواند به این معنا باشد که خانواده می‌توانند به درستی غذا بخورند، بخاری بگذارند، اتوبوس بگیرند، بچه‌ها را شنا کنند – همه چیزهایی که ما بدیهی می‌دانیم.»

اما این مطالعه نشان داد که مبالغ بزرگتر نیز غیرعادی نیست. در یک مورد، مشاوران به یک زوج مستمری بگیر در کنت که با 280 پوند در هفته زندگی می کردند، کمک کردند تا هفته ای 222 پوند (11500 پوند در سال) اعتبار بازنشستگی دریافت کنند. مشخص شد که یک مستمری بگیر کاونتری که با 55 پوند در هفته زندگی می کند، واجد شرایط دریافت 138 پوند اضافی در هفته (7200 پوند در سال) است.

مشاوران می گویند که بازنشستگان به احتمال زیاد برای دریافت مزایا به این دلیل که آنها «دستورالعمل» مزایا را شرم آور می دانند، درخواست نمی دهند. بر اساس این مطالعه، تخمین زده می‌شود که 850000 خانوار مستمری بگیر سالانه 1.8 میلیارد پوند از اعتبار بازنشستگی که برای حمایت از بازنشستگانی که با درآمد پایین دست و پنجه نرم می‌کنند، مطالبه نمی‌کنند.

سیاست در عمل تاکید شده است که دولت باید متعهد به ارسال پیام های مثبت در مورد مزایا باشد تا اطمینان حاصل شود که مدعیان به تعویق نمی افتند. این مطالعه می‌گوید: «انگ و شرم ناشی از ادعای مزایا، عامل اصلی عدم پذیرش در میان افرادی است که واجد شرایط هستند، اما تصمیم می‌گیرند به هیچ وجه با سیستم مزایا همکاری نکنند.»

میلیون‌ها خانوار کم‌درآمد در 18 ماه گذشته با افزایش قیمت انرژی و مواد غذایی برای حفظ وضعیت مالی تلاش کردند. بانک های مواد غذایی در میان افزایش ناامنی غذایی، تقاضای بی سابقه ای را تجربه کرده اند، به طوری که یک پنجم خانوارها گزارش داده اند که وعده های غذایی خود را حذف کرده اند، گرسنه بوده اند یا برای یک روز کامل غذا نمی خورند.

این مطالعه استدلال می‌کند که سیستم تامین اجتماعی بسیار پیچیده شده است و به مکانیسم‌های کاربردی متعدد در سازمان‌های مختلف، ملی و محلی نیاز دارد. خانواده‌ها به راحتی می‌توانند شش یا هفت درخواست مختلف برای دریافت مزایا و حمایت‌های نقدی که ممکن است واجد شرایط باشند، ارائه دهند.

«مدعیان باید در پیچیدگی‌های سیستم متخصص شوند و بدانند که از کدام حلقه‌ها بپرند، در حالی که با فشار مالی مواجه هستند. در حالی که برخی از جنبه های درخواست ادعا به طور اجتناب ناپذیر پیچیده هستند … سیستم به عنوان یک کل باید تا حد امکان از اضافه کردن فشار اضافی اجتناب کند.

دافنه هال، نایب رئیس انجمن ملی مشاوران حقوق رفاه، گفت که مدعیان به سطوح بالایی از اعتماد، پشتکار، صبر و عزم راسخ برای مذاکره در مورد سیستم‌های مزایایی نیاز دارند که می‌تواند دشوار باشد و موانع اداری و روانی را بر سر راه متقاضیانی که نیاز مبرم دارند ایجاد کند. از حمایت

این مطالعه بیان کرد که از آنجایی که ارزش مزایای سن کار در سال‌های اخیر کاهش یافته است، مدعیانی که از نظر مالی دچار مشکل شده‌اند مجبور شده‌اند تعداد زیادی از طرح‌های حمایت اضطراری اختیاری را که اغلب به صورت محلی و با شرایط واجد شرایط متفاوت اجرا می‌شوند، پیدا کرده و از آن استفاده کنند.

رقم 19 میلیارد پوندی شامل پرداخت استقلال شخصی (Pip) و کمک هزینه حضور و غیاب (AA) از کارافتادگی نمی شود، که هیچ حق خودکاری برای آنها وجود ندارد. این مطالعه تخمین می زند که اگر فقط 10 درصد از Pip و AA بی ادعا بمانند، این رقم سالانه به 3.5 میلیارد پوند می رسد.

حتی زمانی که پیپ ادعا می شود، برخی از مدعیان پس از ارزیابی سلامتی رد می شوند یا جوایز کمتری دریافت می کنند. بیش از دو سوم از کسانی که درخواست تجدید نظر می کنند پرونده خود را در دادگاه برنده می شوند، اما تقریباً نیمی از درخواست تجدید نظر خود را رها می کنند. گزارش اخیر نمایندگان مجلس نشان می دهد که این به این دلیل است که روند طولانی و طاقت فرسا استیناف به سلامت آنها آسیب می رساند.

سخنگوی وزارت کار و بازنشستگی گفت: ما متعهد به کمک به خانواده‌های آسیب‌پذیر هستیم و اطمینان حاصل می‌کنیم که همه ادعای حمایتی که حق دارند را دارند.. ماشین حساب‌های مستقل مزایا در gov.uk و پشتیبانی رایگان Help to Claim از Citizens Advice برای کمک به افراد برای بررسی واجد شرایط بودن و درخواست اعتبار جهانی در دسترس هستند.

از تبلیغات قبلی خبرنامه رد شوید

ما همچنین به طور منظم از مزایای موجود برای عموم، از جمله از طریق حمایت ذینفعان و کمپین کمک برای خانوارها، با شبکه ما متشکل از بیش از 600 مرکز کار آماده کمک به کسانی که به آن نیاز دارند، تبلیغ و آگاهی می‌دهیم.»

مطالعه موردی: اندی، اواخر 50س، معلم بازنشسته

اندی، معلم سابق، روزی را به یاد می آورد که 11 سال پیش به او گفتند که مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس است، می گوید: «این یک بازی کاملاً جدید بود. او هنوز می توانست مدتی کار کند و ادعای حمایت از معلولیت در رادار او نبود. طرز فکر من این بود که از آن دسته افرادی نیستم که ادعای مزایا داشته باشم.

یکی از دوستانش که برای وزارت کار و بازنشستگی (DWP) کار می کرد، در نهایت او را متقاعد کرد که درخواست کار و کمک هزینه حمایتی کند. تکمیل فرم دشوار و پر از اصطلاحات تخصصی بود. او در آن زمان متوجه نشد، اما نتوانست “یک کادر” را علامت بزند. او این مزایا را دریافت کرد، اما نه مبلغی را که واجد شرایط دریافت آن بود.

سال‌ها بعد، به‌طور تصادفی، یکی دیگر از دوستان – تصادفاً یک مشاور حقوقی – جایزه خود را بررسی کرد و متوجه شد که شامل پرداخت حق بیمه ناتوانی شدید او نمی‌شود. او سال ها بود که هفته ای 70 پوند از دست می داد. او با DWP تماس گرفت و مبلغ 14000 پوند به او پرداخت شد.

اندی به یاد می‌آورد: «من حدود 10 دقیقه شبیه ایلان ماسک بودم. این پول به او کمک کرد تا یک تخت تخصصی بخرد و تغییرات اساسی را در خانه خود انجام دهد. اما بزرگترین اثر این بود که استرس زیادی از زندگی او خارج شد. من دیگر نگران پرداخت وام مسکن یا از دست دادن خانه نبودم.»

استرس زمانی برگشت که DWP کمک هزینه زندگی ناتوانی او را با Pip جایگزین کرد و او مجبور شد دوباره درخواست دهد. با وجود وخامت حالش، او رد شد. او دوباره دو بار درخواست داد، اما ناموفق. من در آستانه تسلیم شدن و ترک آن برای یک سال بودم زیرا همه چیز کمی استرس زا شد.

دوباره با کمک دوست مشاور مزایای خود – “دانش خودی!” او به شوخی می گوید – او درخواست تجدید نظر کرد و این بار ادعای او پذیرفته شد. او می‌گوید: «ممنونم که یک سیستم تأمین اجتماعی داریم که در آن از ما حمایت می‌شود، اما خدای من، آنها آن را سخت، دلهره‌آور و وقت‌گیر می‌سازند.

«این یک سیستم منفعل است. آنها هرگز با شما تماس نمی گیرند و می گویند: “ما متوجه شده ایم که شما مدعی مزایای A هستید، آیا می دانستید که برای مزایای B و C نیز واجد شرایط هستید؟” آنها این را به شما واگذار می کنند تا بفهمید.»

او می‌گوید برای بسیاری از افرادی که به حمایت مزایا نیاز دارند، «پیدا کردن» یک چالش بسیار سخت و گیج‌کننده خواهد بود، به‌ویژه اگر نتوانند از مشاوره متخصص برای راهنمایی استفاده کنند. “مثل این است که آنها به شما MOT می دهند اما خدماتی را نمی دهند. من از حمایت‌ها سپاسگزارم، اما این سیستم اغلب خام و غیرشخصی است.»