مندر دوران رکود پس از کریسمس بود که ایمیلی از مدیر عامل یکی از ارکسترهای لندن دریافت کردم که از من پرسید آیا ممکن است بتوانم “برای یک رویداد ویژه امسال” مقداری موسیقی ارائه دهم. من نفهمیدم این چه چیزی می تواند باشد. فکر کردم شاید یک جشن تولد بزرگ باشد. از اینکه به من گفتند که مناسبت ویژه تاجگذاری است، مات و مبهوت شدم، اما قبل از اینکه بتوانم با یک مگافون در خیابان بالا و پایین بدوم، مجبور شدم عهد سکوت کنم تا اینکه چند هفته بعد خبر کمیسیون ها توسط کاخ فاش شد.
من یکی از 12 آهنگساز بریتانیایی بودم که از آنها خواسته شد برای این رویداد بنویسم. پادشاه تیم ویژه ای را برای سازماندهی محتوای موسیقی روز تعیین کرده بود. با این حال، هیچ احضاریه ای به کاخ باکینگهام یا درباریان گیسوه دار که دارای حروف برجسته طلا بودند وجود نداشت. ارتباطات ما به شکل‌های مدرن امروزی ایمیل، تلفن و زوم بود.
وظیفه من برای 6 می دو چیز بود: آهنگسازی یک اثر ارگ بر اساس ملودی های کشورهای مشترک المنافع، و تنظیم تعدادی از آثار ارکسترال موجود در روز برای ارکستر کوچک تاجگذاری (که در اتاق ارگ وستمینستر ابی نشسته و توسط سر آنتونیو پاپانو رهبری می شود، فقط از 35 بازیکن تشکیل شده بود – همه چیزهایی که می توانستند در آنجا جا شوند).
من در حال مقابله با مشتری هولست و نمرود الگار و Pomp and Circumstance مارس شماره 4 بودم – سایر هماهنگی ها توسط دوست و همکارم جان راتر انجام شد. هنگام کار مجدد یک قطعه، ترفند این است که آن را تا حد امکان به بافت، جزئیات و غنای صدای اصلی نزدیک کنید. آکوستیک صومعه و اجرای برجسته موسیقیدانان درجه یک و یکی از بزرگترین رهبران ارکستر امروزی در این امر کمک زیادی به ما کرد.
به همه آهنگسازان تاج گذاری خلاصه ای برای قطعه خود داده شد – شخصیت و هدف آن، جایی که در سرویس پخش می شود و محدودیت زمانی بسیار مهم. آهنگسازی ارگ من – مانند بسیاری از موسیقی‌هایی که به تازگی سفارش داده شده‌اند – قرار بود قبل از مراسم نواخته شود، زیرا مهمان‌ها می‌آمدند. از من خواسته شد که از ملودی‌هایی از تعدادی از کشورهای مشترک المنافع مختلف استفاده کنم و تشویق شدند که با استفاده از ژانرهای غیر کلاسیک چیزی شاد و سرزنده بنویسم. به من گفته شد که اینها می تواند شامل ملودی های سنتی باشد که ممکن است در کشورهای مختلف شناخته شوند.
و بنابراین اولین قدم من جمع‌آوری ملودی‌هایی بود که به خوبی کار می‌کردند، اما با 56 کشور مشترک المنافع، میزان مطالب بالقوه به طرز شگفت‌انگیزی بسیار زیاد بود. کار من فقط می تواند تصویری کوچک از فرهنگ های مختلف موسیقی ارائه دهد. یک اکسپدیشن موسیقی شناسی در سراسر جهان متأسفانه قابل بحث نبود، بنابراین گستره وسیع کتابخانه های آنلاین بهترین راهنمای من خواهد بود. من از دوستانی از کشورهای مشترک المنافع درباره آهنگ های سنتی مورد علاقه شان پرسیدم و یک ماه را صرف تحقیق در مورد آشناترین آهنگ های محلی و محبوب از مناطق مختلف کردم.
استفاده از آهنگ هایی که از جوامع معمولی و فولکلور محلی سرچشمه گرفته بودند بسیار مهم بود. من نمی‌خواستم از چیزی که منشأ سیاسی داشته باشد استفاده کنم، و به این نکته توجه داشتم که آهنگ‌های زیادی وجود دارند که زمانی جذاب و دارای اهمیت ملی بودند، اما اکنون می‌توان آنها را تحقیرآمیز یا جنون‌آمیز تلقی کرد. با تنها پنج تا شش دقیقه برای قطعه من، ملودی ها باید نسبتاً کوتاه، بلافاصله متمایز و در یک ساختار واضح به طور قانع کننده ای با هم هماهنگ می شدند. مثل انجام یک اره موزیکال بود.
به تدریج، آنها در جای خود قرار گرفتند و من آهنگ هایی از 10 کشور مختلف (نیجریه، زامبیا، غنا، آفریقای جنوبی، هند، پاکستان، کانادا، جامائیکا، استرالیا و بریتانیا) داشتم که با یک تم اصلی جازی از خودم وصل شدم. من هر ملودی را جداگانه و واضح نگه داشتم و در برابر وسوسه ترکیب آنها در نقطه مقابل مقاومت کردم. قطعه حاصل مملو از هارمونی تند، زیبایی پر زرق و برق، ریتم های ضربه زدن به انگشتان پا و حس سرگرم کننده است که شاید منعکس کننده مهمانی های متعددی است که در آخر هفته برگزار شد. عنوان من، صداهای جهان، به نظر می رسید که روح آن را تسخیر کند.
ضرب الاجل اوایل آوریل تعیین شد تا به ارگانیست زمان داده شود تا آن را یاد بگیرد. چند روز بعد از آن، در یک بازدید عصر از کلیسای وست مینستر، آن را بازی کردم در یک ساختمان تاریک و خالی به اندرو نتسینگها (ارگانیست و استاد گروه کر) و متیو جوریز، دستیار ارگ نواز، که آن روز آن را اجرا می کرد. ما کار کردیم که چگونه آن را رنگارنگ و رنگارنگ کنیم، و آن را از 94 ایستگاه موجود در ارگ بزرگ صومعه (که برای تاجگذاری پادشاه جورج ششم در سال 1937 نصب شد) تنظیم کردیم. زمانی که این قطعه توسط تیم موسیقی امضا شد، تا زمان تمرینات قبل از روز بزرگ به پروژه های دیگر بازگشت.
اتفاق عجیبی بود که این چند ماه گذشته پر از موسیقی برای دو تاجگذاری بود. در کنار این، من در حال کار بر روی یک موزیکال جدید برای جشنواره باکستون، The Land of Might-Have-Been بوده ام. این بر اساس زندگی نامه ورا بریتین، عهد جوانی، با آهنگ هایی از ایور نوولو و من است. یکی از محبوب ترین موزیکال های نوولو، راپسودی کینگ (1949) بود که درباره پادشاهی بود که به نفع پسرش مجبور به کناره گیری می شود. موزیکال نوولو با یک صحنه تاج گذاری به پایان می رسد، اگرچه او مملو از نوستالژی و اندوه غم انگیز است. ما از برخی از آهنگ‌های آن نمایش و همچنین بسیاری از بهترین آهنگ‌های Novello استفاده می‌کنیم. از برخی جهات، کاری که من انجام داده‌ام چندان دور از کارم برای تاجگذاری 2023 نبوده است – موسیقی را انتخاب کرده و آن را برای یک زمینه متفاوت تنظیم می‌کنم. ترانه‌های نوولو می‌توانند بیش از حد ساخاری و قدیمی به نظر برسند، اما من آنها را شاهکارهای مینیاتوری می‌دانم. با این حال، من سطح قند و غش را پایین آورده ام تا آنها را برای گوش های مدرن تازه کنم.
اما وقتی تمرینات در صومعه در ابتدای ماه می شروع شد، مجبور شدم نوولو را از ذهنم دور کنم. آشنایی با آهنگسازان برجسته و حامی من بسیار عالی بود و روزی که همه با هم در برخی از بهترین صندلی‌های صومعه، در کنار غرفه‌های گروه کر نشسته بودیم. من حتی انتظار دعوتنامه را هم نداشتم، چه برسد به چنین منظره خارق العاده ای. موزیک دو ساعت قبل از مراسم شروع شد (شما می توانید همه آن را در بی بی سی ساوندز گوش دهید)، ما دست زدیم و اجراکنندگان را تشویق کردیم و به همدیگر قدردانی کردیم. ما بین اعضای فعلی دولت نشسته بودیم که همه باید از ابتدا آنجا بودند. ناامید کننده بود که ببینیم چند نفر از آنها در طول موسیقی قبل از سرویس با صدای بلند صحبت می کردند و مرتباً تلفن های خود را چک می کردند. با این حال، آنها با آواز زیبای Pretty Yende ساکت شدند، شاید ثابت کند که صدای عالی اپرا می تواند حتی سخت ترین قلب ها را نرم کند. قطعه شخصی من توسط متیو جوریز به طرز فوق العاده ای نواخته شد و به سرعت توسط صفوف نخست وزیران سابق بریتانیا به روی صندلی هایشان، یک گالری سرکشان واقعی دنبال شد، یادآوری این که در حالی که صومعه مملو از چیزهای بزرگ و بسیار خوب بود، همچنین وجود داشت. فضایی کوچک برای بد، زشت و وحشتناک. من تعجب کردم که آیا سیاستمداران آنجا به اندرو نتسینگها که با آرامش و دقت استادانه تعداد زیادی از نوازندگان را با هماهنگی کامل رهبری می کرد، حسادت می کردند؟
موزیک در خود سرویس فوق العاده و پر از احساس، لطافت و زیبایی اجرا شد. مانند ساخت موسیقی هر روز در بریتانیا – واقعیتی که نمی‌توانیم آن را بدیهی بدانیم. من به ویژه از دیدن گروه خوانندگان دختر و پسر در گروه کر متاثر شدم، چیزی که در سال 1953 بی سابقه بود.
در حالی که ورزش مکرراً لحظات تمرکز ملی را برای ما فراهم می کند، به ندرت پیش می آید که موسیقی کرال و ارکستر چنین نمایه بزرگی داشته باشد. رویدادهای سلطنتی اغلب بهترین فرصت برای درخشش موسیقی کلاسیک است، و پادشاه، حامی دیرینه هنرها، مشتاق بود که مقدار زیادی موسیقی قدیمی و جدید داشته باشد که با افتخار کیفیت جهانی ساخت موسیقی را در اینجا نشان دهد. در بریتانیا. و با این حال، این در یک لحظه حساس برای هنر اتفاق می افتد، با کاهش پیشنهادی اخیر توسط شورای هنر انگلستان و بی بی سی که باعث بی ثباتی شدید، همراه با بسته شدن احتمالی ویرانگر گروه های نمایشی مستقر شده است. بخش فرهنگی به همه حمایت هایی که می تواند داشته باشد نیاز دارد. امیدوارم تاج گذاری بتواند الهام بخش نوازندگان جوان باشد و شادی، شکوه و زیبایی را که موسیقی برای زندگی بسیاری به ارمغان می آورد را به همه ما یادآوری کند.