رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه پس از بسته شدن حوزه‌های رای‌گیری در توئیتی خطاب به هوادارانش نوشت:

رئیس جمهور مستعفی گفت: «فرآیند رأی گیری در سراسر کشور به نحوی که شایسته دموکراسی ما است تکمیل شده است».

«اکنون، مثل همیشه، وقت آن است که از صندوق های رای محکم محافظت کنیم. تا زمان نهایی شدن نتایج، ما همچنان از اراده ملت خود محافظت می کنیم.

امره پکر، تحلیلگر اوراسیا گروپ، دارای یک موضوع جالب در توییتر اینجا در مورد اینکه در نهایت انتخابات چیست و چگونه می تواند انجام شود:

در نهایت، این یک نبرد انتخاباتی بین تداوم و تغییر است که اقتصاد بزرگترین محرک آن است. اردوغان به شدت در تلاش است تا بحث را به سمت موضوعاتی مانند تروریسم/امنیت ملی و ارزش‌های خانوادگی سوق دهد، در حالی که تلاش می‌کند تصویری از رهبران قدرتمند جهان ارائه دهد.

اما با توجه به مقیاس مشکلات اقتصادی، او اقبال چندانی ندارد- از این رو برای جلب نظر رأی دهندگان به کمک های مالی متوسل می شود.

ائتلاف او عملکرد خوبی در مبارزات انتخاباتی دارد و در مقایسه با اتکای اردوغان به دستاوردهای گذشته، با ترسیم تصویری زیبا برای آینده از اردوغان پیشی گرفته است.

پکر پیشنهاد می کند که نه اردوغان و نه کیلیچداراوغلو ممکن است نتوانند قاطعانه از آستانه 50 درصد عبور کنند تا از دور دوم دوری جلوگیری کنند – اما او معتقد است که یک پیروزی غافلگیرکننده در دسترس است. او گفت: «رأی‌گیری یک لبه چاقو خواهد بود.

انتخابات امروز بسیار فراتر از مرزهای ترکیه اهمیت دارد. در زمان اردوغان، این کشور قدرت نظامی خود را در خاورمیانه و فراتر از آن منعطف کرده است، حملاتی را به سوریه آغاز کرده، علیه شبه نظامیان کرد در داخل عراق حمله کرده و به لیبی و آذربایجان پشتیبانی نظامی ارسال کرده است.

این کشور همچنین از نظر دیپلماتیک با عربستان سعودی، مصر، امارات متحده عربی و اسرائیل درگیر شده است، با یونان و قبرس بر سر مرزهای دریایی در شرق مدیترانه درگیر بوده و پس از خرید دفاع هوایی روسیه، تحت تحریم‌های صنعت تسلیحات ایالات متحده قرار گرفته است.

نزدیکی اردوغان به رئیس جمهور روسیه، ولادیمیر پوتین، منتقدان را وادار کرده است که تعهد ترکیه به دیگر اعضای ناتو را زیر سوال ببرند، که عدم تمایل اخیر آنکارا به تایید درخواست عضویت سوئد و فنلاند فقط تقویت شده است.

با این حال، ترکیه همچنین با میانجیگری قراردادی را برای صادرات گندم اوکراین انجام داد و بر نقش بالقوه این کشور در پایان دادن به جنگ تاکید کرد. برای اتحادیه اروپا، شکست اردوغان از نظر راهبردی خوشایند اما از نظر سیاسی دشوار خواهد بود، زیرا ممکن است درخواست الحاق ترکیه را دوباره آغاز کند.

در ادامه چند عکس آژانس از رای گیری امروز در ترکیه را مشاهده می کنید

نظرسنجی ها بسته می شود

کمال کیلیچداراوغلو74 ساله، از سال 2010 رهبری حزب اصلی اپوزیسیون خلق جمهوری خواه (CHP) را بر عهده داشت و در ماه مارس به عنوان نامزد ریاست جمهوری ائتلاف شش حزبی مخالف معرفی شد.

این کارمند سابق دولتی کتاب‌خوان که از یک گروه سرکوب‌شده کرد، مدت‌ها در سایه اردوغان گیر کرده بود، در حالی که حزب سکولار خود را رهبری می‌کرد، در انتخابات ملی به اردوغان باخت.

او در سال 2002 با CHP که توسط آتاتورک بنیانگذار ترکیه مدرن تأسیس شده بود وارد پارلمان شد و – اگرچه او CHP را به پیروزی های بزرگ در شهرداری های شهرهای بزرگ از جمله استانبول، آنکارا و ازمیر رسانده است – تلاش کرده تا فراتر از سکولاریست های مردمی خود برسد. جذب رای دهندگان محافظه کار

نامزد ائتلاف ملت یا جدول شش به دلیل نداشتن کاریزما و مسدود کردن سیاستمداران از حزب خود – مانند شهرداران برجسته – که ممکن است شانس بیشتری برای پیروزی داشته باشند مورد انتقاد قرار گرفته است.

با این حال، در طول این مبارزات انتخاباتی، قلیچداراوغلو یادداشت جامع تری زده است و به دنبال جلب نظر رای دهندگانی است که از لفاظی های اردوغان و سوءمدیریت اقتصادی تصور شده ناامید شده اند. او وعده رونق اقتصادی و احترام بیشتر به حقوق بشر و حاکمیت قانون را داده است.

گفتگوهای صریح او در آشپزخانه با رای دهندگان او را با تاخیر به یک ستاره رسانه های اجتماعی تبدیل کرده است. او همچنین قول داده است که پس از سلب اختیارات اردوغان از ریاست جمهوری بازنشسته شود و سپس «برود و زمان بیشتری را با نوه هایم بگذراند».

قول قلیچداراوغلو برای “بهار آوردن… و آرامش به این سرزمین” رای دهندگان جوان تر و همچنین بخش وسیعی از ترک ها را که از جنگ های فرهنگی رئیس جمهور در حال خروج و لفاظی های تند و قطبی خسته شده اند، جذب کرده است.

او همچنین متعهد شده است که بسیاری از چهره‌های محبوبی را که در پی کودتای نافرجام اما خونین ۲۰۱۶ توسط دولت اردوغان زندانی شده‌اند، به عنوان بخشی از هدف خود برای پایان دادن به آنچه که او «رژیم تک‌نفره» رئیس‌جمهور می‌خواند، آزاد کند.

قدرتمندترین رهبر این کشور از زمان آتاتورک که یک قرن پیش ترکیه مدرن را تأسیس کرد، رجب طیب اردوغان، یک مرد 69 ساله متعهد، ترکیه را به طور پیوسته از سکولاریسم دور کرده است و گذشته اسلامی آن را تجلیل می کند – و هرج و مرج در راه را پذیرفته است.

او 20 سال پیش به عنوان نخست وزیر در حالی به قدرت رسید که ترکیه از یک دوره تورم افسارگسیخته بیرون می آمد و نوید یک دولت سالم را می داد و در سال 2014 رئیس جمهور شد. در اوج موفقیت، ترکیه از رونق اقتصادی طولانی برخوردار بود.

اما اقتصاددانان اردوغان را مقصر بحران اقتصادی کنونی کشور می دانند و می گویند که اصرار او بر نرخ بهره پایین باعث افزایش تورم – به 85٪ در سال گذشته – شده و باعث شده است که لیر ترکیه 80٪ از ارزش خود را در برابر دلار در پنج سال از دست بدهد.

اردوغان بیش از ده ها پیروزی در انتخابات به دست آورده است و از کودتای کودتا در سال 2016 جان سالم به در برده است و کشور را به دیدگاه خود مبنی بر جامعه ای متدین، محافظه کار و بازیگر منطقه ای قاطعانه شکل داده است. او در سال 2018 سیستم پارلمانی آن را لغو کرد و قدرت را در یک ریاست اجرایی متمرکز کرد.

اردوغان از کاخ 1000 اتاقی خود در خارج از آنکارا، عملاً سیاست های دولت را دیکته می کند و به گفته منتقدان، دموکراسی را از بین برده، مخالفان را سرکوب کرده و رسانه ها و قضات را تحت سلطه خود قرار داده است. حامیان او استدلال می کنند که او کشور را از تهدیدات امنیتی جدی نجات داده است.

در خارج از کشور، ترکیه تحت رهبری اردوغان قدرت نظامی خود را در خاورمیانه و فراتر از آن افزایش داده است، حملاتی را در سوریه آغاز کرده و بی وقفه با یونان درگیر شده است. مداخلات او در لیبی و قره باغ نتایج درگیری های پیچیده قدرت های بزرگ را به همراه داشت.

خواستگاری او از روسیه باعث ناراحتی واشنگتن شده است و فروش تسلیحات او به اوکراین کرملین را عصبانی کرده است. اما به نظر می‌رسد او همیشه می‌دانست که چگونه با یکدیگر بازی کند تا مانند یک دولتمرد تمام عیار برای تماشاگران داخلی خود ظاهر شود.

اصول اولیه: چه کسی ایستاده است و آرا چگونه کار می کند

مهمترین انتخابات سال؟