جیقبل از اینکه پادشاه جدید در بالکن ظاهر شود، من یک خبر شگفت انگیز دریافت کردم: دوست بولیویایی من آزمون تابعیت بریتانیا را قبول کرده بود. دفعه پنجم جذابیت داشت. ما از سال 2018 در حال بررسی این موضوع بودهایم، در این مدت من یاد گرفتم، فراموش کردم و دوباره یاد گرفتم که پیکتها چه غذای سنتی ایرلند شمالی دارند و کدام دیدگاه توسط بریتانیاییها در سال 2007 به عنوان محبوبترین غذای کشور انتخاب شد. زیبا. خوب، به نظر می رسد که من آن مورد آخر را دوباره فراموش کرده ام، اما مهم نیست، زیرا دوست من اکنون حلال شده است.
در حدود دو سال بعد، همه چیز را در مورد این آزمایش تهاجمی پیدا کردم. این نیاز به مقدار زیادی دانش کاملاً پراکنده داشت که احتمالاً هرگز در یک شخص باقی نمیماند، خواه آنها در بریتانیا به دنیا آمده باشند یا نباشند: برخی از ما میتوانیم المپیکیها را نام ببریم، برخی از ما میتوانیم عناوین امضایی را در قانون دیوید لین و برخی دیگر نام ببریم. از ما می دانیم که آیا دولت بریتانیا تا به حال از قدرت خود برای تعلیق مجمع ایرلند شمالی استفاده کرده است یا خیر، اما تنها افرادی که همه این موارد را می دانند تیم های مسابقه هستند. یعنی، ظاهراً ارزشهای بریتانیایی بزرگ به چه خلاصه میشود: آیا میتوانید، یا نمیتوانید، وزن خود را در مسابقه میخانهای افزایش دهید؟
برخی از سوالات آشکارا در حال ویرایش بودند تا مشخص شود که آیا شهروند به اندازه کافی در مورد تروریسم پارانویا است یا خیر. یکی از آنها پرسید: «درست است یا غلط، اعضای یک گروه تروریستی لباس یکسان خواهند پوشید؟» پاسخی که آنها می خواستند “کاذب” بود، اما واقعاً به گروه بستگی دارد، می توانم بگویم – موفق باشید بدون گردن چوگان سیاه وارد Baader Meinhof شوید.
مجموعه ای از سؤالات در مورد مسئولیت های یک شهروند بریتانیایی وجود داشت که پاسخ آنها به صراحت قابل بحث بود: آیا قرار است در روز یکشنبه از خرید خودداری کنید، سگ خود را همیشه پیشرو نگه دارید، سبزیجات خود را پرورش دهید یا از خود و خانواده خود مراقبت کنید. ? خوب، خوب، احتمالاً می توانید این کار را با یک روند حذف انجام دهید، اما سعی کنید تصور کنید که بولیویایی هستید، 20 سال در بریتانیا زندگی کرده اید، تعداد زیادی از مردم بریتانیایی الاصل را دیده اید که نه از خودشان مراقبت می کنند و نه از خودشان. خانواده های آنها، و شما صاحب سگ نیستید. قرار است از آن چه بسازید؟ به هر حال، او گذشت، و اکنون شهروند کشوری است که بر اساس قانون اساسی خود آنقدر مه آلود است که بداند شهروندانی ندارند، بلکه تابعین هستند. آفرین به او، هر چند. نمی توانستم بیشتر از این راضی باشم.